ناسا، مجموعه فضاپیماهای پایونیر را به منظور کاوشهای بین سیاره ای طراحی کرد. چهار ماموریت اول این پروژه که از اکتبر 1958 تا مارس 1959 به طول انجامید، هیچکدام موفقیت آمیز نبودند. ماموریت پایونیرهای 5 تا 9 (از مارس 1960 تا نوامبر 1968) نیز با موفقیت های نسبی همراه بود. اما در 2 مارس 1972 موشک اطلس، پایونیر (با جرم 259 کیلوگرم، را با سرعتی بالغ بر 30000 مایل بر ساعت (48/280 کیلومتر بر ساعت) از مدار زمین خارج و این فضاپیما پرواز را به سوی سیاره مشتری آغاز کرد. این ماموریت سریعترین پرتاب به خارج از مدار زمین را داشت و از پرسرعت ترین ماموریت های فضایی تا آن زمان به شمار می رود. به گونه ای که پس از 11 ساعت از ماه عبور کرد و با طی مسافت 45 میلیون مایل تنها در 12 هفته مریخ را پشت سر گذاشت.
با پایونیر.1 اولین تصاویر بسیار نزدیک و واضح را از کمربندهای مغناطیسی مشتری مخابره کرد و با موجب شد کشف مهمی در مورد این سیاره صورت گیرد. قسمت اعظم این سیاره از مایع تشکیل شده است. پس به اعماق فضا هدایت شد تا مطالعاتی را در مورد ذرات پرانرژی خورشیدی انجام دهدو در این ماموریت اولین بار از میدان گرانش سیاره ای غیر از زمین برای تغییر مسیر حرکت استفاده شد.
پایونیر11 نیز با استفاده از موشک اطلس در 5 آوریل 1973 زمین را به مقصد سیاره زحل ترک کرد و در 1 سپتامبر 1979 از فاصله 15000 مایلی (24140 کیلومتری) زحل عبور کرد و اولین تصاویر واضح از این سیاره و حلقه های اعجاب برانگیز آن تهیه کرد. در این ماموریت دو قمر ناشناخته سیاره زحل و چندین حلقه جدید آن کشف شد و اطلاعاتی از بزرگترین قمر این سیاره یعنی تایتان به دست آمد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1637
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!