برای پاسخ دادن به این ارسال باید از
صفحه قبلی
اقدام کنید.
ناشناس
در : یکشنبه 01 بهمن 1385 [12:34 ]
(همدان شهر زیبای من)
همدان
شهر همدان مرکز استان همدان در غرب ایران واقع است. شهر همدان در دامنهٔ شرقی کوه الوند واقع شده که یکی از پنج شهر تاریخی-فرهنگی ایران شناخته شده است. مرکز استانی به همین نام است که در سیصد کیلومتری جنوب غربی تهران قرار دارد.
از ویژگیهای این شهر، نقشه آن میباشد که توسط مهندسان آلمانی طراحی شده و به نقشه شعاعی معروف است که 6 خیابان اصلی بطور موازی به میدان اصلی شهر وصل شده و بلوارها بصورت رینگهای اول و دوم آنها را منقطع کرده که در نوع خودکم نظیر است و در ابتدای هر خیابان اصلی دو گنبد نقرهای رنگ به تعداد 12 گنبد بنام هر امام معصوم تعبیه شده است که نشانگر مذهبی بودن و شیعی بودن این شهر از دیرباز میباشد.
تاریخ شهر همدان
پیشینه تاریخی نام همدان
آشوریان باستان به شهرهای قوم کاسی، عنوان «کارکاشی» داده بودند که «کار» به معنی قرارگاه یا منزلگاه و «کاشی» نام قوم کاسی است.
آشورشناسان و مادشناسان، جملگی این کار کاشی (با شهر کاسیان) را منطقه کنونی همدان دانسته اند.
پرفسور گیریشمن، باستان شناس معروف فرانسوی، معتقد است که اسم قبلی هگمتانه،» اکسایا` یعنی شهر کاسیها بوده است.
در مجموع اعتقاد غالب بر این است، که شهر هگمتانه را یکی از اقوام آریایی بنام مادها ساخته اند. و نخستین دولت ایرانی را در آن بنا نهاده اند. ولی نتایج تحقیقات بیانگر آن است که شهر هگمتانه پیش از انتخاب به پایتختی توسط مادها، وجود داشته مردمانی از قوم کاسی در آن میزیسته اند. سپس بازماندگان قوم کاسی، بعدها با طایفهای از آریاییها قوم موسوم به ماد را پدید آورده اند. و با غلبه بر دولت تجاوزگر آشوری، دولت ماد را بنیان کذاشته، و پایتخت خود را کار کاشی قرار داده اند. و از آن به بعد، این شهر هگمتانه نام گرفته است.
امروز هم باستان شناسان، تپه باستانی هگمتانه، واقع در مرکز شهر همدان را، که وسیعترین تپه باستانی ایران است، بقایای همان ابنیه عهد کاسی، مادی، هخامنشی و بعد از آن میدانند. مساحت این تپه حدود ۳۰ هکتار میباشد. که با در نظر گرفتن بخشهایی که جزء محدود تپه باستانی بود، ولی اینک ساختمانهای مسکونی بر روی آن ساخته شده، به بیش از ۴۰ هکتار نیز میرسد.
این تپه بیضی شکل، در داخل محدوده شهر فعلی همدان، و در دو سوی خیابان اکباتان واقع شده است. «هگمتانه»، یا «هنگمتانه» که به زبان پارسی قدیم به معنی محل تجمع بوده، ترکیبی از دو واژه «هنگ» به معنی «جا» و «متانه» به معنی «تجمع» است. این واژه در زبان یونانی به صورت «اکباتانا» در آمده است، و در کتیبههای عیلامی به صورت «اک ماتانو» آمده است.
برخی میز معتقدند: «امدانه» یا «آمادای» که در کتیبه پیلسر پادشاه آشور آمده به این محل اطلاق میشده. هگمتانه «در زبان ارمنی،» اهمتان «و در زبان سریانی و پهلوی، اهمدان»، در گویش نویسندگان عرب «همدان» و در تورات، «احتمانا» گفته شده است. همچنین سکههایی از عهد ساسانی کشف شده که محل ضرب آنها «اهمتان» قید شده است.
نخستین اشاره مکتوب به نام مادها و سرزمین ماد، در سالنامه بیست و چهارم شارل مانزر سوم (۸۳۶ قبل میلادی) و سارگن دوم (۷۱۵ قبل از میلادی بوده، که از این قوم و سرزمین آنان به نام «مادای»یا «آمادای» یاد کرده اند.
روایات مورخین یونانی نیز حاکی است که این شهر در دوره مادها، (از اواخر قرن هشتم تا نیمه اول قرن شم قبل از میلاد) مدتها مرکز امپراتوری مادها بوده است. و پس از انقراض آنها نیز به عنوان یکی از پایتختهای دوره هخامنشی (پایتخت تابستانی و احتمالا«محل خزانه آنها) به شمار میرفته است.
گفتههای هرودت مورخ یونانی، در قرن پنجم قبل از میلاد،م مهمترین ماخذ تاریخی در این مورد است. وی بنای اولیه این شهر را به» دیااکو ` نخستین شهریار ماد نسبت میدهد (در ۷۲۸ قبل از میلاد). هرودت اوضاع سیاسی واقتصادی نا مناسب قوم ماد را در دستیابی دیااکو به قدرت موثر میداند.
لوح زرین به نام (آریارمنه) یافتشده در تپهٔ باستانی هگمتانه. این لوح از زرناب است به ابعاد ۱۲در ۸ سانتیمتر - دارای ۱۰ سطر به خط میخی است. آریا رمنه جد داریوش اول از شاهان هخامنشی است. بنا به اظهار نظرباستا نشتاسان این لوح قدیمیترین اثر تاریخی میباشد ودر موزه (برلن آلمان) نگهداری میشود.
دیگر مورخین یونانی چون پلی بیوس، کنزیاس، ژوستین و گزنفون نیز درباره هگمتانه مطالبی جمه آوری کرده اند.
دیااکو پس از اینکه هگمتانه را به پایتختی خود برگزید، تصمیم به ساخت کاخی عظیم و مستحکم به صورت هفت قلعه تو در تو گرفت. به طوریکه کاخ پادشاهی و خزانه، در درون قلعه هفتم قرار داشته باشد. دیااکو به تقلید از رنگ آمیزی قصرهای بابلی، دستور داده بود کنگرههای هر قلعه را به رنگی مخصوص در آورند. به این ترتیب :رنگ کنگرههای قلعه اول سفید، دومی سیاه، سومی ارغوانی، چهارمی آبی، پنجمی نارنجی، و کنگره دو با روی داخلی سیمین و زرین بودندو محیط بیرونی ترنی دیوار قلعه، تقریبا` به اندازه حصار شهر آتن بوده استقصر شاهی، که در آخرین قلعه درونی بر پاشده بود، دارای صدها اتاق بوده، و مردم نیز خانههای خود را بیرون این قلعهها و در کنار آن ساخته بودند.
بنا به در خواست دیااکو، قوم ماد شهرهای کوچکی راکه در آن میزیسته اند، رها ساخته و در اطراف قلعه شاهی خانههای خود را بنا کردند پلی بیوس مورخ یونانی (۲۰۴ تا ۱۳۲ قبل از میلاد) مینویسد: در دامان کوه اورنت، (اورنت یا اورنتس = الوند) شهر هگمتانه با قلعه و ارگ مستحکم و حیرت آوری قرار گرفته، و قصر شاهی، در داخل آخرین قلعه آن استوار گردیده است.. وضع ساختمانی،آرایش عجیب، و تزییناتی که در آن به کار رفته به نحوی بوده، که توصیف آن مبالغه آمیز به نظر میرسد. چوبهایی در آن به مصرف رسیده پوشیده از زر و سیم است. درها، ستونهای و رواقهای آن، با هزاران گونه کنده کاری و نقش و نگار آراسته شده اند. یک دیوار بی پیرایه، و یک تیر عاری از زیور، در آن کاخ نیست حتی کاشیهایی که زینت بخش «ازاره ها» و دیوارهای دورنی قصر است، با پوششی از آب نقره، سیم اندود گشته و همه چوبها از جنس سرو و کاج میباشند.
کنزیاس مورخ یونانی و پزشک معروف اردشیر دوم هخامنشی (۴۰۴ تا ۳۰۴۵ قبل از میلاد) مینویسد « سمیرامین » ملکه آشور، پس از دیدن وضعیت شهر و موقعیت مناسب آن دستور داده، که برای او در آنجا کاخی بسازند و چون دیده است. که در شهر جدید الاحداث کمبود آب وجود دارد، دستور داده تا با صرف هزینهای گزاف، نهری ساخته و آب دریاچهای را که در آن سوی کوه اورنت (الوند) است به این شهر سرازیر نمایند.
ابوبکر احمد بن محمد اسحاق همدانی معروف به این فقیه، در کتاب البلدان خود که در حدود سال ۲۹۰ هجری به تحریر در آمده، به نقل از یکی از دانشمندان پارسی مینویسد: «همدان بزرگترین شهر جبال و حدود چهار فرسنگ در چهار فرسنگ بوده است.»
بخت النصر بعد از فتح و ویرانی بیت المقدس ، فرماندهای به نام صقلاب را به قصد تصرف همدان میفرستد، ولی وی با عدم موفقیت مواجه شده و طی نامهای به بخت النصر مینویسد: من به شهری آمدهام دارای بارویی بلند و سرکش و مردمی بسیار و کوی و برزنهای فراخ و رودهای فراوان و ...
پس از انقراض مادها، هر چند هگمتانه مرکزیت نخستین را نیافت، ولی به جهت قرار گرفتن سدر مسیر جاده شاهی، که پارسه ( تخت جمشید) را به سارد متصل میکرد، به عنوان پایتخت تابستانی هخامنشیان مورد توجه خاص بود، و از این رو آن را آباد کردند.
در زمانی که داریوش سوم با اسکندر مواجه میشود. هگمتانه به صورت ویرانهای بود. ولی داریوش سوم بنا به پیشنهاد یاران خود دستور میدهد در میانه شهر، کوشکی بزرگ که آن را ساروق مینامیدند، بسازند. در این کوشک سیصد مخفی گاه برای گنجینه و داراییها برباشد. و برای آن هشت درب آهنین ساختند، که همه دو اشکوبی (دو لختی) و هر اشکوب، به بلندای دوازده گز بود.
چنانکه ملاحظه شد درباره چگونگی احداث و نام بنیانگذاران هگمتانه در بین مورخین یونانی، اتفاق نظر وجود ندارد. مورخین اسلامی نیز دراین زمینه با یکدیگر اختلاف نظر دارند و در مورد محل دقیق آن هم نظریات متفاوتی ارایه شده است. گر چه اکثر مورخین، پژوهشگران و باستان شناسان مانند مرحوم مصطفوی، پرفسورگیر یشمن، اشمیت، لوشای و پرادارا، تپهای را که هم اکنون در شهر همدان به نام هگمتانه معروف است، محل اصلی شهر باستانی هگمتانه میدانند.
حفاریهای باستانشناسی سالهای اخیر در تپه هگمتانه هم مشخص شده است، که محل کاخ و بناهای اشاره شده، در تپه هگمتانه کنونی واقع بوده است. نتایج حفاریهای تپه هگمتانه – آثار کشف شده حاکی از وجود یک شبکه منظم و پیشرفته آب رسانی در شهر حکومتی مادهاو پارتها میباشد در فواصل بین کانالهای آب رسانی، معابری به عرض ۵/۳ متری وجود داشته و کف این معابر، تماما` با آجرهای مربع شکل و به منظمی مفروش بوده است. پیشینه حفاریهای علمی ازاین تپه، به سال ۱۹۱۳ میلادی بر میگردد که هیشی فرانسوی از طرف موزه لوور پاریس به سرپرستی شارل فوسی، کاوشهایی در تپه هگمتانه انجام داد. ولی نتایج این کاوشها هیچ گاه منتشر نشد.
در طی ۱۰ فصل حفاری انجام شده از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۷۸، که حدود ۱۴۰۰۰ متر مربع از بقایای این شهر مورد کاوش قرار گرفته یکی از کهنترین دورههای تمدن پشری نمایان شده است. همچنین یک حصار طولانی به ارتفاع ۹ متر و دو برج عظیم و کم نظیر در درون آن کشف شده، از جمله کاوشهای علمی سال ۱۳۶۲ تا کنون که به سرپرستی آقای دکتر محمود رحیم طراف, به انجام رسیده منجر به شناسایی شهر بزرگی در دل تپه هگمتانه شده است. تحقیقات نشان داده که در فواصل ۳۵ متری بین معابر دو سری واحدهای ساختمانی قرار دارد که هر کدام شامل یک هال (حیاط مرکزی) است. با اتاقها و انبارهایی به صورت قرینه در گرداگرد آن، به شکلی که هر واحد ساختمانی فضایی در حدود ۵/۱۷ *۵/۱۷ متر را در بر میگیرد. معابر مذکور با عرض ۵/۳ و پس بندی آجری در بخش وسیعی از تپه گسترش داشته، و جهت شمال شرقی به جنوب غربی دارند.
همچنین ادامه کاوشها بخشهایی از حصار عظیم شهر به قطر ۹ متر وارتفاع ۸ متر را آشکار ساخته است. این حصار در فواصل معین، دارای برجهای عظیم بوده، که هگمتانه قدیم را در بر میگرفته است. به طور کلی این تپه در طول یکصد سال اخیر بارها مورد حفاری باستانشناسان داخلی و خارجی قرار گرفته است. از جمله ویژگیهای شهر باستانی هگمتانه معماری و طرح و نقشه منظم این شهر بوده، که در بین آثار باستانی به س دست آمده کم سابقه است.
ضمنا` در طول حفاریهای انجام شده آثار ارزشمند و بی نظیری کشف گردیده که اغلب متعلق به دوران هخامنشیان و نیاکان آنهاست. تعدادی از اشیاء کشف شده از این تپه در موزه ملی ایران باستان و تعدادی دیگر در موزهها و یا مجموعههای خصوصی خارج کشور نگهداری میشود.
جایگاه تاریخی همدان:
همدان، اولین پایتخت نخستین تشکیلات حکومتی در ایران بوده، که در آن دوره هگمتانه نامیده میشده است.
آثار مکشوفه از تپه باستانی هگمتانه و نیز کتیبههای گنج نامه آثاری از آن زمان میباشند. آثار تاریخی، فرهنگی متعدد موجود در همدان، موجب شد تا در جلسه مورخ ۱۳۷۰/۲/۲ شورای عالی شهرسازی و معماری کشور، همدان به عنوان یکی از شش شهر تاریخی، فرهنگی کشور شناخته شود.
همچنین کاوشهای باستانشناسی انجام شده در تپه گیان نهاوند و وجود تپه باستانی باباکمال و مهاجرت حَبَقّوق پیامبر به تویسرکان، (حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) نیز حاکی از قدمت این دو شهر میباشد.
همدان در گذر تاریخ
مهاجرتهای اقوام آریایی نژاد ماد ازحدود 3500 سال پیش به منطقه غرب ایران و محدوده فعلی استان همدان واختلاط و سلوک آنان با اقوام مستقر در منطقه به تدریج منجر به شکل گیری نخستین حکومت فراگیربه مرکزیت هگمتانه (همدان) در فلات قاره ایران گشت و این حکومت در 650 قبل از میلاد در اوج اقتدار خود ضمن غلبه بر بزرگترین قدرت سیاسی و نظامی آن عصر یعنی دولت آشور قلمرو خود ار از شرق به آسیای میانه و در غرب به قلب آسیای صغیر بسط داد. بر اساس نوشتههای هرودوت ورخ یونانی بدستور دیااکو نخستین پادشاه ماد در هگمتانه (همدان) پایتخت آنان استحکامات عظیمی شامل قلاع تو در تو و قصرهای سلطنتی برپا گشت.
اکثریت محققین علوم تاریخ و باستانشناسی را عقیده بر این است که تپه امروزی هگمتانه در دل شهر همدان برجای مانده بقایای همین تأسیسات میباشد. این تپه طی چندین سال اخیر مورد کاوشهای باستانشناسی قرارگرفته وکارگاههای کاوش واشیا ﺀ بدست آمده در معرض دید علاقمندان قرار دارد.
همچنین انجام حفاریهای باستانشناسی در تپههای گودین نزدیک کنگاور و نوشیجان در ملایر گوشههایی از فرهنگ و تمدن اقوام ماد را در این زمان بر ما آشکار ساخته که از جمله آنها میتوان به نخستین اشکال خط ونگارش و سکههای اولیه و مظاهر فرهنگ دینی و معماری ایرانی اشاره نمود.
از دوره هخامنشیان علاوه بر سنگ نبشتههای میخی گنجنامه همدان تعداد قابل توجهی اشیا ﺀ زرین و سیمین و نیز بقایای کاخهای سنگی بیادگار مانده است که علاقمندان میتوانند از آنها در موزه ملی کشور و موزه تپه هگمتانه بازدید کنند از دورههای سلوکی واشکانی در همدان مجسمه شیر سنگی و گورستان پارتی و در نهاوند نشانههایی از یک معبد برجای است.
شهر همدان در دوره ساسانی یکی از ضرابخانههای این حکومت بوده وسکههای متعددی از این دوره در دست میباشد. شهر نهاوند نیز در این زمان دارای اهمیت ویژهای بود و دژ مستحکمی در آن قرارداشت ویکی از مراکز ایالات اسپهبد نشین هفتگانه این دوره بود.
اعراب در یورش به ایران فتح نهاوند را فتح الفتوح نامیدند و گشودن همدان را به سال 645 میلادی پس از فتح نهاوند بزرگترین پیروزی خود بر ساسانیان شمرده اند.
از آثار این دوره میتوان به غار قلعه جوق در فامنین و بقایای قلعهای در همان محل اشاره کرد.
نفوذ و گسترش اسلام درایران تغییرات وتکامل شگرفی را بر پایه تعالیم اسلام واصول هنرها و معماری قدیمی کشور سبب شد. ازاین دوره 1400 ساله در نقاط مختلف استان یادمانهای متعددی برجای مانده که اهم آنها عبارتاند از:بنای بسیار زیبا و ارزشمند گنبد علویان از دوره سلجوقی – برج قربان – بقعه استر ومردخای – بقعه خضر از قرون 7تا9 هجری در همدان امامزده ازناو از دوره سلجوقی در فامنین – امامزاده هود واظهر در رزن و بقعه حبقوق نبی در تویسرکان از قرن هشتم –امامزاده یحیی – امامزاده حسین و امامزاده اسماعیل د ر همدان و نیز کاروانسرای فرسفج و مدرسه علوم دینی شیخ علیخان زنگنه در تویسرکان – آب انبار وسنگ نبشتهای معروف به کتیبه آقاجان بلاغی مربوط به بنای یک سد در اسدآباد – یخچال میرفتاح در ملایر وحمام حاج آقا تراب در نهاوند ونیز تعدادی پل شامل پل شکسته (خسروآباد)در اسدآباد- پل کوریجان و آبشینه در همدان پل جهان آباد در فامنین – پل فرسفج ومجموعه بازار در تویسرکان و پل زرامین در نهاوند جملگی از دوره صفوی و بازار, مسجد جامع و میدان امام همدان و بازار ملایر از ابنیه مهم بعداز دوره صفوی.
آب و هوا و مشخصات جغرافیایی
شهرستان همدان با وسعتی حدود 4118 کیلومتر مربع، از خط الراس رشته کوه الوند تا مرزهای شرقی استان کشیده شده است.
شرقیترین نقطه این شهرستان 49 درجه و 27 دقیقه غربیترین آن 48 درجه و 20 دقیقه از نصف النهار گروینچ فاصله دارد و در حد فاصل 34 درجه و 35 دقیقه، تا 35 درجه عرض شمالی واقع شده است. شهرستان همدان، از شمال به شهرستانهای رزن و کبودرآهنگ، از جنوب به تویسرکان و ملایر، از شرق به استان مرکزی و از غرب به شهرستان بهار محدود میشود.
در جنوب شهرستان همدان، ارتفاعات کوهستان الوند قرار دارد، که خط الراس این ارتفاعات مرز طبیعی شهرستانهای همدان و تویسرکان را تشکیل میدهد و دشتهای همدان، قهاوند، دشت نشر و قسمتی از دشت رزن - فامنین در حد فاصل این ارتفاعات قرار گرفته اند.
بلندترین نقطه شهرستان همدان در قله الوند با ارتفاع 3584 متر و پستترین نقطه آن زمینهای عمر آباد با ارتفاع 1600 متر است، که محل خروج رود قره چای میباشد. متوسط ارتفاع این شهرستان نیز از سطح دریا حدود 1820 متر است.
این شهرستان بر اساس سرشماری عمومی سال 1375 دارای 563466 نفر جمعیت و تراکم نسبی 8/136 در هر کیلومتر میباشد و از پنج شهر همدان، مریانج، فامنین، جورقان و قهاوند و 3 بخش و 12 دهستان تشکیل شده است و مردم ساکن در مراکز شهرهای آن به فارسی ودر روستاها، عمدتا` به ترکی، فارسی، لری و کردی سخن میگویند.
شخصیتهای معروف
همدان جایگاه بزرگانی چون حکیم بوعلی سینا و دیگر دانشمندان، عارفانی چون بدیع الزمان، ابوالوفا حافظ، عینالقضات همدانی و شاعرانی چون میرزاده عشقی، غبار، عراقی، مفتون همدانی، غمام، صابر و باباطاهر عریان و نامآوران معاصری چون شیرین عبادی و هاشم آغاجری است.
دانشگاهها
دانشگاه بوعلی سینا
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان همدان
دانشگاه آزاد اسلامی همدان
دانشگاه تربیت معلم همدان
آثار تاریخی, مکانهای توریستی و مراکز فرهنگی هنری
آثار تاریخی
آرامگاه بوعلی سینا- آرامگاه باباطاهر - گنبد علویان - بقعه استرومرخای - برج قربان - تپه هگمتانه - غار علیصدر-کتیبههای گنجنامه- مجسمه شیر سنگی - بازار همدان- قبر اسکندر -مسجدجامع همدان -کلیسای پروتستان - کلیسای حضرت رافاییل -خانه شهبازیان-میدان امام خمینی-قلعه دختر(قیزقلعه سی)-تپه پیسا-تپه مصلی-عمارت باغ نظر -گورستان پارتی- بقعه خضر -آرامگاه عارف قزوینی -سرای قلمدانی .
آرامگاه باباطاهر در همدان
مکانهای توریستی, مناظر طبیعی و دیدنی
تپه عباس آباد, تپه حاج عنایت , پل کوریجان, پیست اسکی تاریک دره و آبشینه. نیز میتوان از غار زیبای علیصدر, آبشار گنجنامه , باغهای مصفای دامنه الوند به ویژه درهٔ عباس آباد و دره مراد بیگ, غار قلعه جوق, سد اکباتان و پارک مردم سخن به میان آوررد.
آثار و مکانهای مذهبی
امامزاده عبدالله -امامزاده یحیی – امامزاده حسین - امامزاده اسماعیل - امامزاده محسن -امامزاده هادی ابن علی -امامزاده اسماعیل و امامزاده اهل بن علی.
سینماها و سالنهای تیاتر و نمایش
سینما فلسطین
سینما قدس
تالار فجر
موزهها و مراکز فرهنگی هنری
موزه تاریخ طبیعی همدان
تاریخچه :
موزه تاریخ طبیعی همدان، در راستای تأمین اهداف علمی، آموزش و پرورش دانشگاه بوعلی سینا، در سال 1351 خورشیدی به همت آقای جعفر محمد علی زاده بنیانگذاری شده است، و تا کنون نیز با مدیریت ایشان اداره میشود. این موزه با الگوها و استانداردهای بین المللی طراحی و تکمیل شده است. و نه تنها در سطح ایران بلکه در سطح خاور میانه و حتی جهان مطرح میباشد. محل آن در فضای دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در انتهای چهار باغ آزادگان منشعب از میدان مدرس واقع شده است، و با زیر بنای تقریبی 200 متر مربع در سه تالار جداگانه و بههمپیوسته جای داده شده است.
اکتشافات:
توجه به اکتشاف، بیانگر پوپایی و بالندگی یک موزه میباشد. و موزه تاریخ طبیعی همدان نیز درطول فعالیت 28 ساله خود برخی از نمونههای را برای اولین بار در کشور کشف نموده است. و البته اثبات جدید بودن آنها در سطح جهان نیاز به تحقیق و بررسی بیشتری دارد. برای نمونه کشف 5 گونه جدید از ماهیهای خلیج فارس و چند نمونه از سنگوارهها است، که برای اولین بار توسط این موزه گزارش شده است. در حال حاضر علاوه بر گردشگران و پژوهندگان، سالانه گروههای زیادی از نفر دانشجویان و دانش آموزان از این موزه دیدن میکنند.
سالن شماره 1:
در این سالن نگارههای سنگی کشف شده از مناطق مختلف ایران به توسط گروه تحقیق موزه و سفالینه ها، و دست سازهای مفرغی و سکه به نمایش در آمده، که مبین برداشت دقیق انسان ایرانی و علاقمندی وی به طبیعت اطراف خود بوده است. همچنین حدود 300 مورد صحنه سازی از طبیعت وحش ایران به معرض دید عموم کذاشته شده است.
سالن شماره 2 :
این سالن بیه آبزیان اختصاص دارد و شامل دو بخش جدا از هم است: در بخش اول: آکواریوم انواع ماهیان زینتی آب شیرین مناطق گرمسیری است، که در حال حاضر تعدادی از آنها به صورت محدود و در حد تحقیقات در موزه نگهداری میشوند. همچنین راه اندازی آکواریوم ماهیهای آب شور و نیز احداث آکواریوم بزرگ و قابل رقابت با انواع بین المللی آن حاوی انواع گوناگون آبزیان، در دست مطالعه میباشد. بخش دوم: شامل آبزیان فیکسه شده است. در این قسمت نمونههای کمیاب و نفیسی از انواع آبزیان، خزندگان، و پستانداران، به صورت فیکسه شده در داخل محول و یا به صورت ` تاکسیدرمی ` شده قرار دارد.
سالن شماره 3 :
در این سالن مجموعهای از نمونههای کانی و فسیلی و سنگهای رسوبی به جای مانده از ادوار مختلف زمینشناسی ایران، جمع آوری شده است، که گر چه فشردهای از نمونههای کانی و فسیلی ایران است، لیکن غنیترین مجموعههای مشابه داخل کشور است.
موزه هگمتانه
موزه هگمتانه در شرق تپه باستانی هگمتانه و جنب گودال معروف فرانسویها قرار دارد.
ساختمان این مکان که پیشتر مدرسه پرورش نامیده میشد,در طی تغییرات وتعمیراتی به منظور ایجاد یک موزه موقت به بهره برداری رسیده است و مجهز به آزمایشگاه و کارگاه عکاسی میباشد.
اشیای موزه مشتمل بر دوبخش اختصاصی واستانی است.
در این مجموعه آثار سنگی ,سفالی,استخوانی وفلزی از دورههای پیش وپس از اسلام به نمایش در آ
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!