زباله‌های فضایی موجود در مدار زمین، ابتلای ناگهانی به بیماری‌ها و مشکلات جسمانی و نیز دستورات اشتباه از مرکز کنترل عملیات در زمین، از جمله خطرهایی است که ماموریت ایستگاه فضایی بین‌المللی و فضانوردان ساکن آن را تهدید می‌کند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، سازمان ناسا در گزارش جدید خود به کنگره آمریکا اعلام کرده است که ایستگاه فضایی در یک دوره ده ساله با خطر ۵۵ درصدی برخورد با زباله‌های ضایی پراکنده در جو رو به رو است که در این مدت، ۹درصد احتمال وقوع برخوردهایی با نتایج بسیار وخیم برای ایستگاه، وجود خواهد داشت.
در این گزارش همچنین ذکر شده است با تدابیری که برای اجرا در ایستگاه فضایی در نظر گرفته شده، می‌توان خطر وقوع برخوردها را از ۵۵به ۲۹درصد و خطر بروز برخوردهای فاجعه‌آمیز را از ۹به ۵درصد رساند. مشکل دیگری که در گزارش تهیه شده توسط دانشمندان ناسا و محققان مستقل ذکر شده‌است، کمبود بودجه و نیز بازنشسته شدن ناوگان سفینه‌های شاتل آمریکا در سال ۲۰۱۰است.
به گفته محققان، اگر جایگزینی برای شاتلها در نظر گرفته نشود، سازمان ناسا مجبور خواهد بود ایستگاه فضایی بین‌المللی را قبل از رسیدن به اهداف آن، تعطیل کند. در این گزارش ذکر شده‌است که سازمان ناسا برای تولید سفینه‌های جدید برای جایگزینی شاتلها، به سالانه یک میلیارد دلار بودجه اضافی نیاز خواهد داشت. ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۱۹۹۸با بودجه ۱۰۰میلیارد دلار و با همکاری ۱۶کشور از جمله آمریکا، روسیه، کشورهای عضو آژانس فضایی اروپا، ژاپن و کانادا در ارتفاع ۳۵۰کیلومتری سطح زمین در مدار کره زمین قرار گرفت و از آن زمان عملیات ساخت و تکمیل آن در فضا ادامه دارد و دو یا سه فضانورد به شکل دایمی در آن به مطالعه و تحقیق مشغولند.
کنگره آمریکا چندی پیش از سازمان ناسا درخواست کرده بود تمامی خطرهای تهدیدکننده ایستگاه فضایی بین‌المللی را شناسایی و اعلام کند که ناسا در گزارش خود مهمترین خطر را برخورد ایستگاه با زباله‌های فضایی موجود در مدار زمین و یا شهاب‌سنگها اعلام کرده‌است.
به گفته سازمان ناسا، اشیاء کوچک مثلا یک قطعه کوچک فلزی و یا یک سنگ کوچک، در فضا به چنان سرعتهای بالایی دست پیدا می‌کنند که درصورت برخورد با ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌توانند بدنه آن را سوراخ کنند و حتی در صورت برخورد با نقاط حساس، سبب بروز فاجعه در این ایستگاه شوند.
پیشنهاد ناسا برای کاهش این خطر، نصب یک سپر محافظ روی بدنه بیرونی ایستگاه است.
مشکل دیگری که ناسا مطرح کرده است، بروز مشکلات جسمانی ناگهانی برای خدمه ایستگاه است که در پی بروز چنین وضعیتی خدمه باید برای درمان تخصصی به سرعت به زمین منتقل شوند که این به معنای خالی ماندن موقتی ایستگاه از فضانوردان است.
تجربیات گذشته در زمینه حضور انسانها در نقاط دور افتاده نظیر قطب جنوب و نیز حضور بلندمدت انسان در زیردریایی‌ها نشان داده‌است این قبیل حوادث که نیازمند خروج انسان از پایگاه‌های دورافتاده و انتقال آنها به بیمارستان هستند، ممکن است هر ۴تا ۶سال یکبار برای ساکنان این قبیل پایگاه‌ها رخ بدهند.
خطر برخورد با یک سفینه دیگر، بروز آتش‌سوزی، نشت مواد سمی، بروز اشکالات فنی در سامانه‌های مهم ایستگاه، مشکلات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در تجهیزات، مرگ فضانوردان در حین راه‌پیمایی‌های فضایی و دستورات اشتباه از سوی پایگاه کنترل عملیات در زمین از جمله خطرات کم اهمیت‌تری است که در گزارش اخیر ناسا به آنها اشاره شده است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1637
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!