دردوره اساطيري به ويژه درعصر جمشيد مردم به طبقات مختلف اجتماعي تقسيم شدند .
1- دانشمندان
2- جنگاوران
3- برزگران
4- پيشه وران وصنعت گران
دراين طبقه بندي مي بينيم كه كشاورزان درسيستم طبقه بندي اجتماعي از پيشه وران جلوتر قرار گرفته اند وهمواره مقامي ارجمند داشته اند . درروايات واخبار اوستائي ازقول ( اهورامزدا) (داناي بزرگ )كه همان خداي يگانه دانا وتواناست ، آمده است :«كسي كه گندم مي كارد به اين مي ماند كه راستي مي افشاند ودين يزدان پرستي را به پيش مي برد . درجاي ديگر ، غرس درخت وكشت گندم ، يكسان تلقي شده وگفته شده است كه هركس گندم مي كارد ودرختي مي نشاند ، تخم نيكي مي افشاند وچون نتيجه خداپسندانه به بار مي آورد . اكنون كه بعدازچندهزارسال كه ازاين سنت خداپسندانه مي گذرد ، سازمان خواربار وكشاورزي ملل متحد ( FAO) كه مركز آن درشهرروم است ، شعار «كسي كه گندم مي كارد تخم نيكي مي افشاند »رادركنار آرم خود قرار داده است .ايرانيان باستان ، به سرسبزي وشادابي هميشگي محيط زندگي خود توجه مي كرده اند وازاين روست كه درمناطقي ازايران درختان سرو كنهسالي مي بينيم كه قدمت پاره اي از آن ها به بيش از دوهزارسال مي رسد.درخت هميشه سبز « سرو»مورد توجه ايرانيان بوده است .قديمي ترين درخت سرودركاشمراست كه مي گويند درزمان حيات زرتشت ويابه دست اوغرس شده است .اين سنت پسنديده به دوره تاريخي نيز كشيده شد به طوري كه دركتيبه هي سنگي هخامنشي درختان سروبسيارنقش بسته است .درروايات آئين ايرانيان باستان آمده است كه زرتشت از« اهورامزدا »سوال كرد كه چه كسي ازهمه گرامي تراست ؟اهورامزدا جواب داد ، « كسي كه گندم بيشتر بكارد وبيشتر درخت بنشاند .آن كسي كه زمين خشك راآبياري كند وزمين باتلاقي را بخشكاند وزيركشت ببرد .كسي كه انواع غلات را بكارد وآئين يزداني را پيشرفت دهد. اهميت كسي كه اين اعمال را انجام دهد نزد ايزد برابراست با اجرمعنوي صدمرد كارگر وثواب ده هزار قرباني .»دردعاهاي مردم ايران باستان آمده است كه نزد « اهورامزدا »دعا كنيد تا سرچشمه هاي آب را افزون كند ،درياچه ها پرآب ومزارع گندم از گزند دورباشد . ايرانيان همواره درجواركشت گندم وغرس نهال به پرورش اسب دلبستگي داشتند درزمان پادشاهي فريدون ، بدستوراو ازفرات جوي هائي به هرسوئي روان گشت تا كشتزارها آبياري شوند دامپزشكي درايران باستان معمول بوده وحتي مي گويند كه زرتشت دراين علم مقام بلندي داشت .سواركاري وتيراندازي دردوره اساطيري اهميت بسيار داشته است . اسب درسنت وفرهنگ ايران مقامي ارجمند داشته است واسب درحكم اعضا خانواده بوده است به طوري كه نام يا لقب بعضي از افراد با صفت اسب هايشان مشخص مي گرديد .
مثلاً:سهراب (دارنده اسب تندرو)،تهماسب ( دارنده اسب زورمند )دارجاسب ( دارنده اسب با ارج ). فريدون اولين فرمانروائي بود كه پرورش اسب را درايران پايه گذاري كرد .
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 204
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!