منو
 کاربر Online
532 کاربر online
 : تاریخ
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبير گروه تاريخ 3 ستاره ها ارسال ها: 204   در :  سه شنبه 24 فروردین 1389 [07:54 ]
  خشایارشا
 

خشایارشا پسر داریوش اول از زن او «آتس سا» (atossa) دختر کوروش بزرگ بود و در 486 ق م در 35 سالگی بر تخت سلطنت نشست و مدت 20 سال سلطنت کرد و بیشتر سال‌های سلطنت او در جنگ با یونان سپری شد. علت جنگ با یونان بیشتر این بود که «دمارات» (demarat) پادشاه اسپارت (اسپارت بخشی از سرزمین یونان بود) که از زمان داریوش اول به ایران پناه برده بود، بر اثر اختلافی که با حکومت آتن داشت او را تشویق به جنگ با یونان نمود. در 481 ق م طبق نوشته هردوت چهل و شش گونه از مردم فلات ایران از هندی گرفته تا پارسی و حبشی آماده جنگ شدند. قوای ایران مرکب از نهصد هزار نفر بود. در بهار 480 ق م این سپاه گران از تنگه «هلس پونت»(helles pont) (پل یونان) که در حال حاضر «داردانل» معروف است از روی پلی که از قایق‌ها به امر او ساخته‌بودند از دریای مرمره گذشته و وارد قاره اروپا در ناحیه یونان شدند. این عبور به مدت هفت شبانه روز طول کشید همه جا لشکریان ایرانی در پیشروی در خاک یونان با کامیابی روبرو شدند تا آن که به تنگه «تروموپیل» (thermopiles) رسیدند. این تنگه در شمال غربی آتن میان یک رشته کوه و ساحل دریا واقع شده و عرض آن به اندازه‌ای بود که به سختی می‌توانست از آن عبور کند. نگهبانی این تنگه با «لئونیداس» (leonidas) پادشاه اسپارت بود (لازم به یادآوری است که در آن زمان آتنی‌ها و اسپارتی‌ها در جنگ با ایران متحد شدند. منطقه یونان در آن دوره از دولت شهرهای مختلف تشکیل شده بود که د رامور داخلی هر دولت شهری مستقل بود و در هنگام جنگ با دشمن خارجی متحد می‌شدند) لئونیداس اسپارتی با شجاعت کم‌نظیر در دفاع از تنگه مقاومت کردند و تا آخرین نفر کشته شدند و مانع بزرگی از پیش پای سپاه ایران برداشته شد و لشکریان هخامنشی به سوی «آتن» پیشروی کردند ولی مردم این شهر آن را تخلیه نمودند و آتن فتح شد و معبد «آکروپلیس» را به انتقام آن که قبلاً یونانی‌ها شهر «سارد» در آسیای صغیر را به آتش کشیده بودند، طعمه حریق ساخت. اما یونانیان میهن‌پرست سعی نمودند که جنگ را از خشکی به دریا بکشانند. در نزدیکی جزیره و خلیج «سالامین» (salamis) نبرد سختی بین نیروی دریائی ایران و یونان روی داد فرمانده ناوگان یونانی با سرداری لایق به نام «تمیستوکلس»(themistocles) بود که در 28 سپتامبر 480 ق م نیروی دریایی ایران را شکست داد و این شکست مانع از پیشروی ایران در اروپا گردید. بعد از شکست سالامیس، خشایارشا «مردونیه» سردار خویش را با سپاهس در یونان گذاشت. دیری نگذشت که به دست یونانی‌ها در 479 ق م کشته شد. ایرانیان در 479 طی دو نبرد به نام‌های «پلاته»(platea) و «میکال»(mycale) که اولی در خشکی و دیگری در دریا روی داد همه لشکریان ایران از یونان به آسیا بازگشتند. خشایارشا پس از این شکست‌ها از یونانی‌ها کار مهمی نکرد و به تکمیل بنای تخت جمشید و تجمل دربار باشکوه خود می‌پرداخت، اخلاق و رفتار خشایارشا در اواخر دوران حکومتش به انحطاط کشیده‌شد او عیاشی و ولخرجی را به منتهای درجه رسانید و به این واسطه به تدریج، دشمنان زیادی پیدا کرد به طوری که اردوان رئیس قراولان ویژه سلطنتی او را بعد از بیست سال سلطنت به قتل رسانید.

  امتیاز: 0.00