منو
 صفحه های تصادفی
صخره های مرجانی کارائیب
اماکن اداری کلیسای وانک
میکروسکوپ تداخلی
امام حسین در قرآن - غافر : 7
ابن خلدون(عصبیت و...
رابطه اسلام با دانش و تمدن
عذرپذیری
عناصر گروه VIA(قسمت اول)
معادلات ماکسول
کاربر:1991
 کاربر Online
746 کاربر online
 : زیست شناسی
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه زیست شناسی 3 ستاره ها ارسال ها: 164   در :  شنبه 25 اردیبهشت 1389 [12:57 ]
  آزمون‌های زیست‌شیمیایی
 

بیش‌تر غذاها مخلوطی از کربوهیدرات، لیپید و پروتیین هستند. آزمون‌های زیست‌شیمیایی راهی است برای پی‌بردن به این که چه نوع مولکول‌هایی در غذا وجود دارند.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه زیست شناسی 3 ستاره ها ارسال ها: 164   در :  شنبه 25 اردیبهشت 1389 [12:58 ]
  کروماتوگرافی
 

کروماتوگرافی نامی عمومی است که به چند روش جداسازی و شناسایی ترکیب‌های موجود در یک مخلوط داده شده است. کروماتوگرافی کاغذی روشی است که جزوهای مخلوط را بر اساس حل‌پذیری در حلال خاص از هم جدا می‌کند. این روش وقتی سودمند است که فقط مقدار اندکی از هر ماده وجود داشته باشد و با یکی از آزمون‌های زیست‌شیمیایی قابل شناسایی نباشند. به علاوه، بین ماده‌هایی که در یک آزمون زیست‌شیمیایی نتیجه‌ی یکسانی به بار می‌آورند، تفاوت می‌گذارد. برای مثال، نتیجه‌ی آزمون بندیکت برای گلوکز و فروکتوز یکی خواهدبود زیرا هر دو قند احیا کننده هستند، اما آن‌ها را با روش کروماتوگرافی می‌توان به آسانی از هم جدا کرد.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه زیست شناسی 3 ستاره ها ارسال ها: 164   در :  شنبه 25 اردیبهشت 1389 [13:02 ]
  انجام دادن کروماتوگرافی
 

در پایین کاغذ کروماتوگرافی خطی با مداد کشیده می‌شود و نمونه‌ها به صورت نقطه‌هایی در راستای این خط در فاصله‌های منظم روی کاغذ گذاشته می‌شوند. به هر نمونه اجازه داده می‌شود پیش از افزودن نقطه‌ی بعدی خشک شود تا از گسترش و مخلوط شدن ماده‌های تحت آزمایش جلوگیری شود. وقتی همه‌ی نمونه‌ها روی کاغذ گذاشته شدند، انتهای پایینی را در حلال موجود در ته ظرف کروماتوگرافی قرار می‌دهند. درب ظرف را برای جلوگیری از بخار شدن حلال می‌گذارند و چند ساعت اجازه می‌دهند تا حلال از کاغذ بالا برود.
مواد مختلف در حلال خاصی حل به میزان متفاوت حل می‌شوند؛ ماده‌ای که خوب حل می‌شود، در کاغذ بیش‌تر بالا می‌رود و در نتیجه به انتهای بالایی کاغذ نزدیک‌تر خواهد بود و ماده‌ای که به سختی حل می‌شود، نزدیک نقطه‌ای می‌ماند که در انتهای پاینی کاغذ گذاشته شده است. اگر برای مثال رنگیزه‌های عصاره‌ برگ از هم جدا کنید، به آسانی می‌بینید که روی کاغذ در کجا از هم جدا می‌شوند. با وجود این، اگر ماده‌ی مورد آزمایش بی‌رنگ باشد، در پایان فقط قطعه‌ای کاغذ خواهید داشت که برای آشکار شدن لکه‌ها باید آن را به نحوی رنگ‌آمیزی کنید. برای مخلوط اسیدآمینه‌ها یا پروتیین‌ها، رنگ نینهیدرین را روی کاغذ می‌پاشند که لکه‌های روی کاغذ را نشان می‌رهد. این ماده خیلی سمی است، بنابراین افشاندن آن روی کاغذ همیشه زیر هود انجام می‌شود.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه زیست شناسی 3 ستاره ها ارسال ها: 164   در :  شنبه 25 اردیبهشت 1389 [13:04 ]
  شناسایی ماده‌ی مورد نظر
 

پس از این که کروماتوگرافی انجام شد، مواد را از راه مقدار Rf آن‌ها می‌توان شناسایی کرد.

فاصله‌ای که حلال در جلو پیموده است/ فاصله‌ای که لکه پیموده است = Rf

مقدار Rf بین صفر ( هیچ جا‌به‌جا نشده است) و یک ( به اندازه‌ی حلال جا‌به‌جا شده است) است. یک ترکیب خاص در یک حلال خاص همیشه یکRf دارد. بنابراین، برای مثال هر گاه شما لیزین را در محلول پروپانون قرار دهید، یک مقدار Rf به دست می‌آورید.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه زیست شناسی 3 ستاره ها ارسال ها: 164   در :  شنبه 25 اردیبهشت 1389 [13:07 ]
  کروماتوگرافی دو بعدی
 

گاهی مقدار Rf دو ماده در حلال خاصی برابر است، بنابراین نمی‌توان با آن حلال آن‌ها را از هم جدا کرد. با استفاده‌ از کروماتوگرافی دو بعدی می‌توان بر این مشکل چیره شد. نخست برگه‌ی کروماتوگرافی را به روش معمول در ظرف کروماتوگرافی قرار می‌دهند، اما سپس کاغذ را 90 درجه می‌چرخانند و در حلال دیگری می‌گذارند. این کار باعث ظاهر شدن لکه‌های دیگری می‌شود که در کروماتوگرافی نخست تشخیص داده نمی‌شدند.

  امتیاز: 0.00