صنعت برق علاقه‌مند به یافتن راه‌هایی مؤثر برای ذخیره انرژی تولیدی در ساعت‌های کم مصرف است تا از آن طریق نیاز مشترکان را در ساعت‌های پر مصرف برآورده کند. ممکن است یک القاگر بزرگ بتواند مورد استفاده قرار گیرد. فکر می کنید ضریب القاییدگی یک القاگر حامل جریان 200 آمپر چقدر باید باشد تا بتواند یک کیلوات ساعت انرژی را در خود ذخیره کند؟ آیا چنین طرحی عملی است؟
به کمک رابطه ی U=LI*I/2 به سادگی می توانید القاییدگی القاگر را پیدا کنید که برابر 180 هانری می شود. این ضریب القاییدگی در واقع میلیون‌ها برابر بیش‌تر از خودالقاییدگی سیملوله‌ی معمولی است. سیم‌های معمولی که حامل200 آمپرجریان‌اند برای اجتناب از اتلاف انرژی ناخواسته ناشی از گرمای RI*I باید قطر بزرگی داشته باشند تا مقاومت پایین نگه داشته شود. در نتیجه یک القاگر 180 هانری که از سیم‌های معمولی ساخته شده باید اندازه‌ی خیلی بزرگی (اندازه‌ی یک اتاق) داشته باشد. یک القاگر ابر رسانا می‌تواند خیلی کوچک‌تر باشد. زیرا که مقاومت ابررسانا صفر است و سیم‌های نازک‌تری می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد؛ ولی سیم‌ها باید در دمای پایین برای ابررسانا ماندن نگه داشته شوند، و حفظ کردن این دمای پایین خود به انرژی نیاز دارد. با توجه به فناوری‌های حاضر این طرح غیر عملی است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!