تنها سن شناسنامهای نشان دهنده توانایی انجام ورزش نیست. بعضی افراد بیشتر جوان میمانند و توانایی بالاتری دارند.
سن بیولوژیک در زمینه ورزش مهمتر است. زیرا ارگانهای بدن و توانایی بدنی بررسی میشوند. یعنی قلب، رگها ، اسکلت بدن ، ماهیچهها ، مفاصل و چشمها در نظر گرفته میشوند.
- 18 تا 30 سال در این رده سنی، بزرگسالان بیشترین توانایی فیزیکی را دارند. ورزشکارانی که حرفهای هستند . در این رده سنی بالاترین کارایی را دارند. در این دوره ، تمام فعالیتهای ورزشی قابل انجامند، مگر این که فرد ناتوانی خاصی داشته باشد.
- 30 تا 45 سال افرادی که در این سن زندگی ساکنی دارند، از هماهنگی بدنی و سرعت کمتری برخوردارند. استقامت و قدرت بدنی نیز در این افراد محدود است. حدود 40 سالگی توصیه میشود تا افراد ورزش حرفهای انجام ندهند. فرد در این سن باید به تواناییهای جدید خود عادت کند و طبق آنها ورزش را انتخاب کند.
- 45 تا 65 سال کیفیت فیزیکی فردی که ورزش نکرده است در این سن کاهش یافته و قدرت خود را تا حدودی از دست داده است. میتوان در این سن ورزش جدیدی را شروع کرد، اما باید محدودیتهای فیزیکی را در نظر گرفت. بیشتر ورزشهای استقامتی در این سن مناسب هستند.
- بعد از 65 سال کاهش کارایی حرکتی در این سن قابل مشاهده است. افراد باید در این سن به تغییرات تواناییهایشان دقت کنند. نظم و شدت ورزش باید متناسب با سن باشد. میتوان در این سن فعالیت ورزشی را شروع کرد، اما باید با مواظبت زیاد و تمرینات خاص صورت گیرد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!