ممکن است ماه مکان نامناسبی برای جستجوی آب به نظر برسد، اما در حقیقت مقدار قابل قبولی آب در خاک ماه پخش شده است و حتی قسمت بیشتر آن به صورت لایه های یخ در بخشهای تاریک گودال های قطبی وجود دارد. وقتی در سال 2009 مأموریت LCROSS موشکی را به طرف یکی از این گودال ها پرتاب کرد؛ از روی بقایایی که از این برخورد برخاست شواهدی مبنی بر وجود آب تأیید شد.
در طول دوره چند ساله، LRO ناسا قطب جنوب ماه را به کمک آشکار ساز نوترون کاوشگر ماه خود، اسکن کرد تا مقدار هیدروژنی را که در خاک ماه به دام افتاده است اندازه گیری کند. ناحیه هایی که فعالیتهای نوترونی سرکوب شده ای (در شکل با رنگ آبی نشان داده شده) را نشان می دهند حاکی از تمرکز اتمهای هیدروژن در آن مکانها هستند و شدیداً وجود اتمهای آب را پیشنهاد می کنند.
ابزارهای به شدت حساس LEND، جریان نوترونهایی که از ماه می آید و ناشی از بمباران سطح آن توسط اشعه کیهانی مداوم است را اندازه گیری می کنند. حتی مقدار بسیار کمی هیدروژن، در توزیع نوترون سطح اجرامی که اتمسفر ناچیزی دارند تغییرات قابل اندازه گیری ایجاد کرده و وجود هیدروژن می تواند مربوط به حضور آب باشد.
چرا کشف آب بر روی ماه مهم است؟ در واقع، علاوه بر اینکه به کشف پاسخ این مسئله که مبداء آبهای زمین و بخش درونی منظومه خورشیدی کجاست کمک می کند، می تواند در مأموریتهای آینده ای که در ماه انجام می شود برای تولید سوخت راکتها، آب آشامیدنی و هوای قابل تنفس، مفید واقع شود.
ترجمه شده از: Universetoday
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!