اخترشناسان آسمان را به 88 منطقه تقسیم کرده اند و هر منطقه را به نام یک صورت فلکی که در آن است می خوانند. به این ترتیب صورتهای فلکی آسمان مثل کشورهای مختلف روی نقشه جغرافیا هستند. همانطور که وقتی میخواهیم شهری را روی نقشه جغرافیا پیدا کنیم، ابتدا باید بدانیم که متعلق به کدام کشور است، برای یافتن ستاره ها در آسمان نیز باید صورت فلکی آن را بشناسیم. نامگذاری ستاره های پر نور هر صورت فلکی به این صورت است که الفبای یونانی را به نام صورت فلکی اضافه می کنند. پرنورترین ستاره هرصورت فلکی با حرف α (آلفا)، بعدی حرف β (بتا) و الی آخر مشخص می شود (روش بایر). مثلا پر نورترین ستاره صورت فلکی کلب اکبر را α- کلب اکبر نامند که همان ستاره شعرای یمانی است و ستاره کم نور تر این صورت فلکی را β- کلب اکبر می نامند . پر نور ترین ستاره صورت فلکی دب اکبر، α- دب اکبر و دومین ستاره دب اکبر، β- دب اکبر و پرنورترین ستاره دب اصغر، α- دب اصغر یا ستاره قطبی نام دارد. در حدود 60 تا از ستاره های پرنور آسمان، نامهای خاص دارند مانند: شعرای یمانی، سهیل، دبه و ... . در منطقه ای از آسمان که با یک صورت فلکی مشخص می شود، ممکن است علاوه بر ستاره های پرنور و کم نور، سحابیها، کهکشانها و اجرام دیگر نجومی را یافت. همه آنها متعلق به آن صورت فلکی هستند و با نام آن مشخص می شوند.
برای آشنایی بیشتر با شیوه نامگذاری، یک مثال از صورت فلکی شکارچی نوشته می شود.
نکات مهم جهت آشنایی با مثال:
ابتدا حروف یونانی آورده شده است (از حروف کوچک الفبای یونانی استفاده می شود).
سپس صورت فلکی شکارچی با نامگذاری ستاره های آن آورده شده است.
در جدول انتهایی، نام ستاره به روش بایر(استفاره از حروف یونانی)، نام ستاره به عربی(تعدادکمی از ستاره های آسمان نامگذاری شده اند و اکثر ستاره ها به روش بایر خوانده می شوند)، نام ستاره به ایرانی و نام ستاره به انگلیسی آورده شده است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!