منو
 کاربر Online
788 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  سه شنبه 05 شهریور 1392 [15:54 ]
  بزرگترین میدان مغناطیسی جهان
 

شبیه سازی های عددی که توسط دانشمندان AEI انجام شده، برای نخستین بار، ناپایداری های درون یک ستاره نوترونی را نشان می دهد که می تواند منجر به ایجاد یک میدان مغناطیسی غول پیکر و احتمالاً آغازگر یکی از جالب ترین انفجارات جهان باشد.
وقتی دو ستاره نوترونی در یک سیستم دوتایی (باینری) در نهایت با هم یکی می شوند، یک ستاره نوترونی فوق العاده متراکم (hypermassive) به وجود می آید. زندگی کوتاه آن با یک انفجار مهیب به پایان می رسد و آن را به یک سیاه چاله با انفجارات اشعه X فرکانس بالا که آن را به یکی از درخشان ترین انفجاراتی که تا کنون در جهان دیده شده تبدیل می کند. با توجه به رصدهایی که توسط ماهواره هایی مانند XMM Newton، Fermi و Swift انجام گرفته، انرژی انفجارات اشعه X کوتاه در یک ثانیه با مقدار انرژی که کهکشان ما در مدت یک سال آزاد می کند برابر است. برای مدت های طولانی تصور می شد که میدان مغناطیسی بسیار قدرتمند، احتمالاً قدرتمند تر از هر میدان مغناطیسی که تا کنون مشاهده شده است، عنصر کلیدی برای توضیح این فوران ها می باشد.
این میدان های مغناطیسی بسیار قوی (ده ها یا صدها میلیون میلیارد بار قوی تر از میدان مغناطیسی زمین) چطور از میدان های مغناطیسی ضعیف ستاره های نوترونی اولیه به وجود آمده اند؟
این موضوع را می توان با پدیده ای که می شود در یک پلاسمای چرخشی اختلافی در حضور میدان های مغناطیسی اتفاق بیفتد، توضیح داد. لایه های پلاسمایی که در کنار یکدیگر قرار دارند و با سرعتهای مختلف می چرخند، به هم ساییده شده و در نهایت پلاسما را در یک حرکت آشفته قرار می دهند. در این فرآیند که به آن ناپایداری مگنتورتیشنال (magnetorotational) گفته می شود، میدان های مغناطیسی می توانند به شدت تقویت شوند. برای مدتهای طولانی تصور می شد که ناپایداری های مگنتوهیدروداینامیک در بخش های درونی ستاره های نوترونی بسیار بسیار پر جرم، می تواند تقویت میدان مغناطیسی لازم را موجب شود. اثبات واقعی اینکه این قضیه امکان پذیر است، حالا با شبیه سازی های عددی ممکن است.
این کشف دست کم به دو دلیل جالب است:
1.آن برای اولین بار به طور واضح، توسعه ناپایداری مگنتورتیشنال را در چارچوب نظریه نسبیت عام اینشتین نشان می دهد (جایی که تا کنون هیچ معیار تحلیلی برای پیش بینی ناپایداری وجود نداشته است).
2.این کشف می تواند با حمایت از این موضوع که میدان های مغناطیسی بسیار قوی می توانند عنصر اصلی برای توضیح مقدار زیادی انرژی که در فوران های اشعه گامای کوتاه آزاد می شود، باشند تأثیر عمیقی در اخترفیزیک بگذارد.
منبع: sciencedaily



تصویر

  امتیاز: 0.00