منو
 صفحه های تصادفی
سخنان امام سجاد علیه السلام درباره انفاق
چرمیژیت
آمار استنباطی
میرابیلیت،نمک گلوبر
امام حسین علیه السلام و وداع با قبر رسول خدا
گوش و حلق و بینی
مجمع عمومی خاص
ائوکروئیت
کاربر:سعید جعفرزاده
انواع نثر از نظر محتوا یا درونمایه
 کاربر Online
806 کاربر online
 : بهداشت وسلامت
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه پزشکی 3 ستاره ها ارسال ها: 1819   در :  دوشنبه 21 بهمن 1392 [05:18 ]
  پارگی پرده گوش
 

پارگی پرده گوش

پرده گوش که از سلول‌های پوستی تشکیل شده است بسیار نازک است. فضای گوش میانی و گوش خارجی توسط این پرده از هم جدا می‌شود. امواج صوتی ابتدا وارد گوش خارجی شده، بعد از برخورد به این پرده در آن ارتعاش ایجاد می‌کند.

پشت پرده سه استخوان کوچک یا به اصطلاح استخوانچه قرار دارند که ارتعاشات صوتی را تقویت و به سمت حلزون هدایت می کنند. حلزون شنوایی نیز ارتعاشات الکتریکی را به امواج الکتریکی تبدیل می کند و با هدایت این امواج به مغز، پدیده شنوایی رخ می دهد.
پارگی پرده در رسیدن ارتعاشات و فرآیند شنوایی اختلال ایجاد می کند. پارگی های پرده گوش چند نوع است.

پارگی بر اثر ضربه
پارگی های ناشی از ضربه معمولا بر اثر وارد کردن یک جسم نوک تیز به داخل مجرای گوش رخ می دهد. افراد اغلب برای این که گوش خود را پاک کنند از گوش پاک کن، مداد یا کبریت استفاده می کنند. گاهی نیز ضربه ناگهانی است مثلا برخورد یک توپ به گوش یا سیلی خوردن باعث پارگی می شود.
صداهای بلند ناگهانی مثل صدای بلند انفجار که در نزدیکی فرد رخ می دهد می تواند موج شدیدی وارد گوش کرده وبه پارگی آن منجر شود. تغییرات ناگهانی فشار زیاد بین گوش داخلی و خارجی از دیگر دلایل پارگی پرده هستند (تغییر در ارتفاع یا ورود از محیط خشکی به محیط آبی مانند شیرجه زدن).
پارگی های ناشی از انفجار معمولا شدید هستند و می توانند همزمان موجب کاهش شنوایی شدید و وز وز گوش شوند.

پارگی بر اثر عفونت
این مورد شاید بیش از بقیه علل پارگی رخ دهد. وقتی گوش عفونت می کند، عفونت تجمع یافته می تواند پرده را پاره کند. البته همیشه نباید عفونت زیاد باشد زیرا عفونت های کم ولی مداوم به مرور پرده را ضعیف کرده و در نهایت به آن صدمه می زند. چنین بیمارانی معمولا از کم شنوایی شکایت دارند. همچنین ممکن است بیمار با فین کردن متوجه خروج هوا از گوش خود شود.

عفونت متناوب گوش میانی در پارگی پرده
یکی از مهم ترین عوارضی که مبتلایان به سوراخ شدن پرده گوش دچار آن می شوند، عفونت متناوب گوش میانی است. پارگی پرده گوش باعث واردشدن باکتری ها و قارچ های مجرای گوش خارجی به گوش میانی می شود. به دنبال آن گوش دچار ترشحات چرکی و عفونت می شود. اگرچه بیماران درد چندانی ندارند؛ اما معمولا متوجه آلوده شدن بالش خود به ترشحات خارج شده از گوش می شوند. این ترشحات معمولا چند روز تا چند هفته ادامه پیدا می کند و سپس متوقف می شود. اما بعد از مدتی (مثلا بر اثر ورود آب) عفونت دوباره عود می کند و چرخه ای متناوب از عفونت شکل می گیرد. در فصول مرطوب سال هم ممکن است این حالت بیشتر دیده شود.

تشخیص پارگی به عهده پزشک است
برای این که متوجه شویم پرده گوش پاره شده است یا نه، بیمار باید توسط پزشک معاینه شود. گاهی، وجود موم داخل گوش یا ترشحات چرکی مانع دیده شدن پرده توسط پزشک می شود. در این موارد باید گوش توسط پزشک پاکسازی شود. گاهی پیش از پاکسازی مجرای گوش، مصرف چند قطره ضروری است. نکته بسیار مهم در این مورد خودداری از مصرف انواع خاصی از قطره های گوش هنگام پارگی پرده گوش است. زیرا بسیاری از قطره های گوشی متداول برای گوش داخلی و سلول های شنوایی سمی هستند و ورود آنها از طریق سوراخ پرده صماخ به گوش میانی می تواند باعث کم شنوایی فرد شود. پس از تائید پارگی پرده صماخ باید اندازه،شکل و محل آن مشخص شود.

پارگی های کوچک شانس بیشتری برای بهبود دارند
اگر پارگی کوچک باشد یا در مرکز گوش قرار گرفته باشد در مقایسه با پارگی هایی که اطراف گوش را درگیر می کنند شانس بهبود بالاتر است. ارزیابی شنوایی و گاهی اوقات انجام شنوایی سنجی در مبتلایان به پارگی پرده گوش اهمیت دارد. معمولا افراد مبتلا به پارگی دچار درجاتی از کم شنوایی می شوند که باتوجه به وسعت و محل پارگی و نیز آسیب دیدگی همزمان استخوانچه های گوش یا سلول های عصبی شنوایی می تواند درجات مختلفی داشته باشد. در افراد دچار پارگی پرده گوش همراه با عفونت های مزمن یا مکرر، باید علت های خطرناک تر و عوارض ناشی از عفونت طول کشیده مورد توجه قرار گیرد.

پارگی های خفیف و کوچک خود به خود بهبود می یابند و نیاز به راه های درمانی خاصی ندارند و شانس بهبود در بیماران بالاست.

معمولا پس از یک ماه، پارگی گوش بهبود می یابد و گاهی هم حداکثر طی سه ماه مشکل برطرف می شود. البته در صورتی که بیمار مراقبت های کامل و دقیقی را تحت نظر متخصص گوش، حلق و بینی انجام دهد.

مهم ترین اصل در بیماران جلوگیری از ورود آب و رطوبت و خشک نگه داشتن کامل گوش است. بیماران باید موقع حمام یا شنا حتما مجرای گوش خود را به پنبه آغشته به وازلین یا سایر پمادهای چرب کننده یا گوشی مسدود کنند. انجام شنوایی سنجی در زمان ایجاد آسیب و تکرار آن بعد از دو تا سه ماه در افرادی که دچار کاهش شنوایی شده اند ضروری است، زیرا بهبود نیافتن پس از چند ماه، می تواند به عنوان مثال ناشی از صدمه به استخوانچه های گوش باشد.

جراحی ترمیم گوش
جراحی ترمیم گوش، تیمپانوپلاستی نام دارد و فقط وقتی انجام می شود که سوراخ گوش در زمان طولانی بهبود پیدا نکند. در این جراحی با ایجاد برشی کوچک در پشت لاله گوش، پرده صماخ و فضای گوش میانی زیر میکروسکوپ مورد ارزیابی قرار می گیرد. در صورت سالم بودن استخوانچه های گوش میانی و عوارض ناشی از عفونت های مزمن و خوردگی استخوانی، یک بافت پیوندی جایگزین در محل سوراخ پرده گوش قرار داده می شود. این بافت پیوندی معمولا از پوشش روی عضلات تهیه می شود و برداشتن آن هیچ عارضه ای ندارد. سپس با کمک پانسمان های قابل جذب ژله مانند و روش های جراحی ظریف و مختلف این بافت پیوندی جایگزین در محل سوراخ قرار داده می شود و مجرای گوش خارجی نیز با موادی مشابه پر می شود.

پس از دوختن محل جراحی، از یک پانسمان مخصوص به مدت چند روز روی لاله گوش کمک گرفته می شود. در صورت نبود اختلالات زمینه ای و اختلال در کارکرد شیپور استاش، این جراحی با میزان موفقیت بالایی همراه است. افرادی که گوش آنها عفونت نداشته باشد، شانس بیشتری برای موفقیت جراحی دارند. همچنین رعایت نکات بهداشتی پس از عمل مانند ممانعت از ورود آب و زور نزدن و مراجعات مرتب موجب بهبود سریع تر بیمار می شود.

  امتیاز: 0.00