در عمق سیاه چاله جایی است که منطقه «یکتایی گرانشی» شناخته می شود و آنجا نقطه ای است که منحنی مکان ـ زمان به سمت بی نهایت میل می کند. هیچ ماده ای ـ اگر توان عبور از این منطقه را داشته باشد ـ از خطر تلف شدن و نابود شدن در امان نیست. با این همه، مطالعات جدید دانشمندان این احتمال را می دهد که در دل کرم زمانی مرکز یک سیاه چاله، یک راه خروج وجود دارد که دقیقا مشابه در پشتی عمل می کند. بر اساس این نظریه، هر آنچه از درون یک سیاه چاله بگذرد، تا حد نهایی خود کش می آید؛ اما زمانی که در منطقه ای دیگر از کیهان دوباره پدیدار می شود، به حالت و اندازه عادی خود بازمی گردد. محققان به تازگی در انستیتو فیزیک ذره ای والنسیا، سناریوی جدیدی را مطرح کرده اند که بر اساس آن، موضوع یکتایی گرانشی به عنوان یک نقص در ساختار ژئومتری مکان ـ زمان مطرح است. ایشان برای آزمایش ایده خود از یک روش غیر متعارف بهره گرفته که شامل استفاده از ساختارهای ژئومتری مشابه با لایه های کریستال گرافینی است. این لایه ها فعالیت های درون یک سیاه چاله را بهتر از هر چیز دیگری شبیه سازی کرده و نشان می دهند. این دانشمندان روی نوعی از سیاه چاله ها که بی حرکت و دارای بار الکتریکی هستند، متمرکز شده اند.
«گونزالو اولمو»، یکی از محققان دانشگاه والنسیا می گوید: سیاه چاله ها آزمایشگاه های نظری هستند تا ایده های جدید در مورد گرانش را با آنها بررسی کنیم. دقیقا همان گونه که لایه های کریستال در ساختار میکروسکوپی خود دچار نقایصی هستند، منطقه مرکزی یک سیاه چاله نیز می تواند به عنوان یک نابهنجاری در مکان ـ زمان مطرح شود که برای توضیح دقیق آن نیازمند المان های ژئومتری جدید هستیم. این دانشمندان، همه گزینه های ممکن برای پیدا کردن این ژئومترهای جدید با الهام گرفتن از پدیده های طبیعی را بررسی کرده تا در نهایت موفق به کشف یک نقطه مرکزی با سطح کروی شدند که نمایش دهنده وضعیت یک کرم زمانی در دل یک سیاه چاله است.
الومو توضیح می دهد، با این کشف جدید و تجزیه و تحلیل های آتی در اولین قدم آنها موفق به حل مسأله «یکتایی گرانشی» شدند. به این ترتیب که در مرکز یک سیاه چاله یا همان کرم زمانی، یک در پشتی وجود دارد که در آن زمان و مکان می تواند تداوم داشته باشد. معادلات محققان نشان می دهد، کرم زمانی در مرکز سیاه چاله، کوچکتر از یک هسته اتمی است، ولی با توجه به بار ذخیره شده در خود سیاه چاله، می تواند اندازه آن بزرگتر شود. اگر ماده ای از این میان عبور کند تا حد نهایی خود کش می آید و به قدری باریک می شود که می تواند از میان این کرم زمانی بگذرد و زمانی که از سوی دیگر، کرم بیرون می آید، دوباره به حالت عادی خود بازمی گردد. در حالی که قطعا انسان از یک چنین فرایندی زنده بیرون نخواهد آمد، دانشمندان می گویند این ایده سابق که ماده در سیاه چاله برای همیشه نابود می شود، درست نیست و موادی که به درون سیاه چاله می روند، از یک جای دیگر در آن سوی کرم زمانی و در بخشی دیگر از کیهان سر درمی آورند. همچنین این محققان می گویند، بر خلاف آنچه در نظریه گرانش انیشتین توضیح داده شده، هیچ انرژی مرموزی برای شکل گرفتن کرم زمانی لازم نیست و در نظریه جدید ایشان کرم زمانی می تواند از انرژی و مواد عادی نظیر میدان مغناطیسی شکل بگیرد.
منبع: http://www.tabnak.ir/fa/news/618877
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!