شاید دلیل آنکه سطح خورشید نسبت به مرکز آن آهسته‌تر حرکت می‌کند، آن باشد که فوتون‌ها هنگام ترک خورشید بخشی از تکانه زاویه‌ای آن را با خود می‌برند.
سطح خورشید در مقایسه با قسمت درونی آن به مراتب آهسته‌تر می‌چرخد. اکنون پژوهشگران توجیهی برای این رفتار یافته‌اند. بر اساس مدل آن‌ها، فوتون‌هایی که از سطح خورشید ساطع می‌شوند، بخشی از اندازه حرکت آن را برداشت می‌کنند و سبب کاهش سرعت چرخش آن می‌شوند.
سرعت چرخش پلاسمای خورشید با عرض جغرافیایی تغییر می‌کند. سرعت آن در استوا بیشتر از قطب است. و همچنین سرعت آن به نسبت فاصله از مرکز تغییر پیدا می‌کند.
برای سنجش این پدیده، پژوهشگران امریکایی با گرفتن عکس‌هایی از لبه بیرونی خورشید که از سال 2010 آغاز شد و نیز با کمک گرفتن از فیلترهایی برای جداسازی طول‌موج‌های با تفاوت ناچیز، دریافتند که سطح بیرونی خورشید حدود پنج درصد آهسته‌تر می‌چرخد.
بنا به گفته آنان، فوتون‌ها در قلب چگال خورشید تولید می‌شوند؛ جایی که پلاسما شبیه یک جامد رفتار می‌کند. همان طور که به سمت بیرون پراکنده می‌شود، از غلظت پلاسما کاسته می‌شود، در نتیجه فوتون‌ها با سرعت بیشتری جاری می‌گردند. در اثر برهمکنش با پلاسمای در حال حرکت، تبادل اندازه حرکت زاویه‌ای صورت می‌گیرد. در قسمت درونی، فوتون‌ها به همان میزانی که اندازه حرکت از دست می‌دهند، بدست می‌آورند، اما در سطح بیرونی چون فوتون‌ها به بیرون ساطع می‌گردند، پلاسما تنها اندازه حرکت زاویه‌ای از دست می‌دهد.
این پژوهش در Physical Review Letters منتشر شده است.
منبع اصلی: Photons Brake the Sun
منبع: http://www.psi.ir/news2_fa.asp?id=2191
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1615
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!