منو
 صفحه های تصادفی
تولید نوترون
کتابهای بوم‌شناسی
تغذیه در دیابت
آگمارین
بنین
نقطه کور خود را بیابید
رومئیت
علی رضا زرین دست
نواب امام زمان علیه السلام
عفونت ویروسی و تکثیر آن
 کاربر Online
968 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline مجید آقاپور 4 ستاره ها ارسال ها: 1637   در :  شنبه 19 آذر 1384 [13:43 ]
  انتقال به سرخ
 


پدیده انتقال به سرخ در اثر کشیده شدن فوتونهاى رسیده به زمین از یک کهکشان دور دست ظاهر مى‌شود که باعث شکافته شدن خطوط جذبى در طیف کهکشان و تمایل آن به طیفهاى قرمزتر نور مرئى در مقایسه با ستارگان کهکشان راه شیرى مى‌شود. انتقال به سرخ یک کهکشان دور دست مستقیما نشان مى‌دهد جهان از زمانى که نور آن کهکشان را ترک کرده است چقدر بزرگتر شده. تفاوت اندازه برابر میل به قرمز (Z+۱) است. بطور مثال دورترین کوازار شناخته شده میل به قرمز z برابر 6.4 دارد. یعنى حجمى از فضا که در زمان ترک نور از کوازار یک میلیون سال نورى پهنا داشته ، اکنون 7.4 میلیون سال نورى است!




  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  شنبه 03 دی 1384 [09:29 ]
  > انتقال به سرخ
 

با سلام

  • این پدیده نظریه انفجار بزرگ را تایید میکند.
  • نظریه انبساط جهان را تایید میکند.
  • گرانش متعارف انیشتین در بین ستارگان و سیارات را تایید میکند.
  • آزمایش عملی بر تایید نسبیت عام انیشتین هست.
  • اصل هم ارزی را در شکلهای موضعی و قوی میپذیرد.
  • یک تناقضی با اصل ماخ دارد که با تعمیم نظریات نسبیت عام انیشتن به نظریات اسکالر
  • تانسوری از جمله نظریه برانس - دیکی قابل توجیه و بر طرف شدن هست.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  پنج شنبه 15 دی 1384 [07:37 ]
  >پدیده دوپلر و انبساط جهان
 


در سال 1929 میلادی ادوین هابل هنگام کار با تلسکوپ 100 اینچی ماونت ویلسون متوجه شد که کهکشانها نسبت به هم در حرکتند دلیل هابل برای این فرار کهکشانی از انتقال دوپلری طیف جذبی کهکشانها به دست می آمد.دانشمندان با مطالعه طیف جذبی (طیف جذبی خطوط تاریکی است که بر روی طیف گسیلی پیوسته یک چشمه نور مانند ستاره یا کهکشان دیده می شود )ستارگان موجود در کهکشان ما ( راه شیری) اینگونه استدلال کردند ، ستارگانی که طیف جذبی آنها به طرف طول موجهای کوهتاتر (آبی ) جابه جا می شود آن ستاره به ما نزدیک می شود وهنگامی که خطوط طیف جذبی به سمت طول موجهای بلندتر (قرمز ) جابه جا می شود آن ستاره از ما دور می شود.

ستاره شناسان با توجه به همین موضوع سرعت دور شدن یا نزدیک شدن ستاره گان کهکشان راه شیری را در حدود سی کیلو متر بر ثانیه یعنی یک ده هزارم سرعت نور اندازه گیری کردند نور کهکشانهای همسایه نیز انتقال به قرمز یا آبی دارند که نشانگر دور شدن یا نزدیک شدن آنها به کهکشان ما می باشد . قبل از هابل اسلیفر در سال 1912 متوجه قرمز گرایی طیف کهکشان ها ی دور دست شد. هفده سال بعد هابل این کشف اسلیفر را تصدیق نمود او علاوه بر تایید قرمز گرایی طیف کهکشانها به رابطه بین این قرمز گرایی و کم نور شدن کهکشانها پی برد هابل با استفاده از رابطه

(فاصله کهکشان از ما) × (ثابت هابل ) = سرعت دور شدن کهکشان از ما

(دانشمندان با این ثابت خیلی مشکل دارند ولی به هر حال بر روی عدد مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه67 ( هر مگا پارسک مسافتی معادل3200000 سال نوری است) تقریبا توافق دارند هرچند که آلن ساندیچ – گوستاو تامان مقدار

(مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه 50) اندازه گیری کردند و آئرونسون – هاچرا این مقدار را

(مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه 90 ) تخمین زدند و دیگران این مقدار را با بررسی ابر نواخترها بین

(مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه 68 تا 76 )محاسبه نمودند لازم به ذکر است که برای کهکشان های دور دست مقدار ثابت هابل انحراف چشمگیری از نورم تعیین شده برای آن پیدا می کند مثلا کهکشانهایی در فاصله 160 مگا پارسکی دیده شدند که سرعت دور شدنشان از ما 8000 کیلو متر بر ثانیه است ،در همین حال کهکشانهایی در فاصله ای بسیار نزدیک تر( 80 مگا پارسک) وجود داشتند که از همین سرعت برخوردار بودند یعنی انتقال به قرمز یکسانی با کهکشان های با فاصله 160 مگا پارسکی داشتند.

بر همین اساس سرعت فرار کهکشانی که در فاصله شصت میلیون سال نوری از ما قرار دارد معادل 1200 کیلو متر بر ثانیه است ، سرعت دور شدن دب اکبر که در فاصله 730 میلون سال نوری از ما قرار دارد معادل 15000 کیلو متر بر ثانیه است بهمین صورت سرعت فرار اکلیل شمالی ، عوا ، هیدرا که به ترتیب در فاصله یک میلیارد سال نوری ، دو میلیارد سال نوری و سه میلیارد سال نوری از ما قرار دارند معادل 22000 ، 39000 و 60000 کیلومتر بر ثانیه می باشد. با توجه به سه مورد اخیر می توان به صورت ساده نتیجه گرفت کهکشانی که در فاصله نه ملیارد سال نوری از ما قرار دارد باید از سرعت فراری بیش از 200000 کیلو متر بر ثانیه بر خوردار باشد برای محاسبه دقیقتر، ثابت هابل را مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه67 در نظر بگیرید و محاسبه را انجام دهید( فاصله را از سال نوری به مگاپارسک تغیر دهید)

به نظر شما اگر کهکشانی در فاصله 13میلیارد سال نوری از ما قرار داشته باشد و مقدار ثابت هابل نیز با توجه به مشاهدات تجربی نه 67 بلکه( مگا پارسک/ کیلو متر بر ثانیه 76) باشد آنگاه سرعت فرار کهکشانی که در این فاصله از ما قرار دارد چقدر می شود؟ محاسبه کنید. ( ولی تعجب نکنید !!)

سرعت الکترون به دور هسته برای اتم هیدروژن 2000 کیلومتر بر ثانیه و سرعت لازم برای فرار از جاذبه زمین 11 کیلومتر بر ثانیه می باشد

پلیس های راهنمایی و رانندگی از پدیده دوپلرنسبیتی برای محاسبه سرعت ماشین ها نیز استفاده می کنند یا در سیستم رادار سرعت وجهت پرواز هواپیماها به همین طریق به دست می آید ومواردی از این قبیل

سئوال: آیا پدیده دوپلر می تواند این حوضه وسیع مسافت ها را به خوبی و بدون نقص پوشش دهد از یک ماشین500 کیلو گرمی که در فاصله چند صد متری ما قرار دارد تا کهکشان چند میلیار ستاره ای که در فاصله چند میلیارد سال نوری ازما واقع شده است؟؟

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline مجید آقاپور 4 ستاره ها ارسال ها: 1637   در :  سه شنبه 24 مرداد 1385 [05:33 ]
  انتقال به سرخ
 

همه ما، بارها و بارها با مشاهده آسمان پر از ستاره در شب به دنیای آنها قدم گذاشته ایم و دهها سوال متفاوت را در ذهن خودمان یافته ایم. شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید ستاره شناسان و دانشمندان با مطالعه و بررسی طیفهای به ثبت رسیده توسط نور ستارگان اطلاعات بسیار جالبی را بدست می آورند. آنها به سادگی می توانند تخمین بزنند ستارگانی که هزاران میلیون کیلومتر از ما فاصله دارند. از چه عناصری ساخته شده اند و مواد موجود در آنها چه حالتی دارند. آنها می توانند ستارگان طیفهای متفاوتی دارند که علاوه بر رنگهای متفاوت و سایه هایشان دارای خطوط معرفی نیز هستند که به نام خطوط `فرانهوفر` نامیده می شوند.

در حقیقت هر عنصر شیمیایی در حالت گاز خطوط متفاوتی دارد که در طیفی که از خود به جا می گذارد نمایان است. این خطوط نشان دهنده رنگهایی هستند که از نور گرفته می شوند و این نور بر اثر حرارت از ماده مورد نظر ساطع می شود. به این ترتیب دانشمندان با طیفهای ثبت شده توسط ستارگان به مواد سازنده آنها پی می برند.

چون ، همانطور که گفته شد هر عنصری در حرارت مشخصی طیفی را خواهد داشت که تنها مخصوص همان عنصر خواهد بود و دانشمندان با مقایسه طیفهای بدست آمده و طیفهای موجود، بر اثر حرارت دادن مواد آزمایشگاهی، می توانند مواد تولید کننده طیفها را حدس بزنند. جالب اینکه حرارتهای متفاوت باعث تغییراتی در وضعیت خطوط می شود و دانشمندان به این ترتیب می توانند درجه حرارت ستارگان را نیز بدست بیاورند و این برای ما که میلیونها سال نوری ممکن است با آنها فاصله داشته باشیم امری ضروری است.

هنگامی که ستاره ای به طرف ما حرکت می کند، خطوط موجود در طیف به طرف رنگ بنفش در آخر طیف منتتقل می شوند و هنگامی که ستاره ای از ما دور میشود این خوط به طرف انتهای رنگ قرمز حرکت می کنند و با محاسبه تغییرات به وجود آمده در این خطوط به ظاهر ساده، حتی می توان سرعت حرکت را نیز بدست آورد. چرا که ساعتهای متفاوت نیز می توانند خطوط متفاوتی را تولید کنند. به این ترتیب علم ستاره شناسی بیشترین پیشرفت خود را مدیون همین خطوط ساده اما مهم و بی نظیر در طیفهاست.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  سه شنبه 24 مرداد 1385 [11:26 ]
  یک سوال
 

آیا انتقال به سرخ با انقباض جهان و یا انقباض گرانشی (پدیده رمبش ستارگان) در تضاد نیست؟
اگر انبساط جهان را قبول کنیم پس انقباض جهان چی هست؟

  امتیاز: 0.00