منو
 کاربر Online
786 کاربر online
 : ادبی
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline میثم میرزنده دل 1 ستاره ها ارسال ها: 7   در :  شنبه 15 بهمن 1384 [11:40 ]
  دیوانه‌ مغلق‌گو یا استعدادی بی نظیر؟!
 

نوشتن در مورد "جیمز جویس" بسیار دشوار است، به همان دشواری خواندن آثارش. مطالعه‌ آثار جویس خوانندگان خاص خود را می‌طلبد، خوانندگانی فعال که در یک حرکت دو جانبه‌ دائم با مؤلف قرار بگیرند. جویس در سراسر آثارش همواره از طنز و کنایه و اشاره به اساطیر و کتاب‌های مقدس استفاده می‌کند و مخاطب او اگر بتواند معنای این همه رمز و کنایه را دریابد به لذتی می‌رسد که شاید از مطالعه‌ هیچ اثر دیگری درنیابد.
جویس پیش از آن که نویسنده باشد، یک مهندس زبان است. نگاه ویژه‌ جویس به زبان و کلمات به عنوان سلول‌های تشکیل‌دهنده‌ بدنه‌ داستان، چنان عمیق و بدیع است که هنوز منتقدان درگیر کشف لایه‌های مبهم داستان‌های جویس هستند. بخش‌هایی که در لا‌به‌لای کلماتی نو که توسط خود جویس اختراع شده، مستترند. از این روست که کتابی مانند « اولیس » مانند کتاب‌های دینی دارای چندین تفسیر و تحلیل است و باز به همین خاطر است که در مورد جویس دو نظر کاملاً مخالف وجود دارد. این که عده‌ای او را دیوانه‌ مغلق‌گو می‌دانند که درگیری‌اش با زبان او را به بیراهه کشانده و یا این که او استعدادی بی‌نظیر است که از حدود درک انسان امروز هم فراتر رفته...

جیمز آگوستین آلویسیوس جویس"، در دوم فوریه سال 1882 در حومه دوبلین متولد شد . او یکی از مهم ترین نویسندگان قرن بیستم به شمار می رود، از بهترین داستان های وی میتوان " دوبلینی ها " (1914) , " چهره مرد هنرمند در جوانی " (1916)، "اولیس" ( 1922) و "بیداری فینگن ها" (1939) را نام برد.
"جویس" بر نویسندگان بسیاری تاثیر گذار بوده که از آن جمله می توان به "ساموئل بکت" , "خورخه لوئیس بورخس", "فلن ابرین" ," ویلیام بار" اشاره کرد .
پنجشنبه ای که گذشت مصادف با سالروز تولد این نویسنده بى بدیل و جریان ساز بود.



  امتیاز: 0.00