منو
 کاربر Online
742 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline آزاده پورمحمدی 1 ستاره ها ارسال ها: 19   در :  یکشنبه 10 اردیبهشت 1385 [05:16 ]
  بارش شهاب
 

بارش اتا - دلوی

بیشتر شهابهای اتا - دلوی معمولا در بازه زمانی سه روز نزدیک به 15 یا 16 اردیبهشت هر سال ظاهر میشوند. بارش اتا - دلوی در بامداد 16 اردیبهشت به اوج می رسد ودر غیاب ماه زیر آسمان تاریک بیرون از شهر کمتر از 60 شهاب در ساعت (به هنگام خروج در شرایط ایده آل )دیده می شود.اگر از درون شهر رصد خواهید کرد یکی دو ساعتی پیش از طلوع خورشید 16 اردیبهشت در آسمان صاف در حدود هر 5 دقیقه به طور متوسط یک شهاب درخشان را خواهید دید.سرعت شهابهای اتا - دلوی در آسمان زیاد است سرعت ورود آنها به جو زمین 65 کیلومتر بر ثانیه است.

منبع:ماهنامه نجوم

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline حسین خادم 4 ستاره ها ارسال ها: 1813   در :  پنج شنبه 26 آبان 1384 [14:22 ]
  باز هم بارش شهابی داریم!
 


امشب بارش شهابی در آسمان ایران کاملا پیداست این بارش به بارش اسعدی معروف است بخاطر اینکه از صورت فلکی اسعد ناشی میگردد.

این بارش کانال ویژه‌ای را شکل میدهد که در آسمان صاف اکثر شهرهای کشور قابل روئیت هست. این پدیده زیبا هر از چندگاهی در‌آسمان ایران زمان به وضوح دیده میشود.




  امتیاز: 1.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline شیرین حسینی 2 ستاره ها ارسال ها: 28   در :  یکشنبه 11 دی 1384 [18:40 ]
  شهاب باران آسمان ایران
 

با سلام

بارش شهابی ربعی شامگاه سه شنبه 13 دی ماه جاری سراسر آسمان را در بر می گیرد.biggrin

کانون این بارش شهابی در صورت فلکی «عوا» قرار دارد وحدود ساعت 23 از افق شمال - شمال شرقی طلوع می کند

وشهاب های این بارش از این ساعت به بعد در سراسر آسمان قابل مشاهده است.rolleyes

اگر در آسمانی کاملا تاریک وبه دور از آلودگی نوری (نور شدید شهرها) به آسمان نگاه کنیم

در صورت واقع شدن در مسیر کانون بارش , مشاهده ی بارش حدود 120 عدد شهاب در ساعت را انتظار داشت.

برای رصد شهاب ها , هرچه میدان دید باز تری داشته باشید قادر به دیدن تعداد بیشتری شهاب خواهیم بود.

برای این منظور می توانیم روی زمین دراز بکشیم تا بخش وسیعی از آسمان را زیر نظر داشته باشیم.wink

روزنامه ی کیهان
حمید رضا شهشهان
عضو شاخه ی آماتوری انجمن نجوم ایران



  امتیاز: 0.00    نمایش یاسخ های این پست  
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline مجتبی معزی 1 ستاره ها ارسال ها: 3   در :  پنج شنبه 18 اسفند 1384 [11:36 ]
  شهاب
 

بارش های شهابی هنگامی روی می دهند که زمین ، در حرکت روی مدار خود ، با توده ای از ذرات که از دنباله دارها به جای می مانند ، برخورد کند . دنباله دارها ، هنگام حرکت در مدار خود ، ذرات ریزی را ازخود باقی می گذارند . با نزدیک شدن دنباله دار به خورشید ، تعداد این ذرات هم افزایش می یابد و به همین علت ، مدار دنباله دار پر از ذراتی می شود که با سرعت خود دنباله دار به دور خورشید می گردند . این ذرات ریز غباربا سرعت 132000 متر بر ثانیه به جو زمین برخورد می کنند . در این سرعت ، حتی ذرات بسیار ریزهم هنگام سوختن در جو زمین ، خطوط روشن و نورانی را بر جای می گذارند که همان شهاب ها هستند و از آنجائیکه زمین با دوره ی تناوب منظمی به دور خورشید می گردد ، هر سال در زمان مشخصی ازمیان این توده عبور می کند . بارش هنگامی که زمین از قسمت های متراکم تر توده عبور می کند ، بیشترین فعالیت را خواهد داشت . دنباله دار مادر بارش برساوشی ، دنباله داری به نام \\\" سوییفت – تاتل \\\" است و ما هر سال از اواسط مرداد ماه به بعد ، از میان توده ی به جا مانده از این دنباله دار عبور می کنیم .

ذراتی که بارش های شهابی را بوجود می آورند ، در مسیرهایی تقریبآ موازی هم وبا سرعت یکسان وارد جو زمین می شوند .عمل سوختن نیزدر ارتفاع 80 تا 120 کیلومتری سطح زمین روی می دهد ، و چون این فاصله بسیار زیاد است ، به دلیل اثر پرسپکتیو، برای فردی که روی زمین ایستاده است ، چنین به نظر می رسد که شهاب ها از یک نقطه ی آسمان خارج می شوند . به این نقطه کانون بارش گفته می شود . که البته کانون بارش فقط یک نقطه نیست ، بلکه محدوده ی کوچکی در آسمان است . در بارش برساوشی ، نسبت شهاب های پرنور به کم نور از دیگر بارش های شهابی بیشتر است .

این بارش شهابی در دهه 1830 توسط سه رصد کننده در امریکا و اروپا کشف شد . نام برساوشی را هم \\\" شیاپارلی\\\"، اخترشناس معروف ایتالیایی در سال 1886 برای آن برگزید . بررسی های شیاپارلی نشان داد ذراتی که این بارش را بوجود می آورند ، در مسیری شبیه به مسیر دنباله دار سوییفت - تاتل که در سال 1862 مشاهده شد ، وارد جو زمین می شوند .
کانون بارش شهابی برساوشی ، همان گونه که از نام آن مشخص است ، صورت فلکی برساوش می باشد . بهترین زمان برای مشاهده ی این بارش هم ساعات پس از نیمه شب است . زیرا رصدگر در نیمکره ای از زمین قرار گرفته است که به سوی توده ی باقیمانده از دنباله دار حرکت می کند و بنا براین می تواند تعداد بیشتری از این ذرات را که با جو زمین برخورد می کنند مشاهده کند . همچنین کانون بارش هم که در محدوده ی صورت فلکی برساوش قرار دارد ، نیمه شب از افق شرقی طلوع می کند . و در صورتی که به دور از نور شهر باشید ، بین ساعت 2 بامداد تا پیش از طلوع آفتاب می توانید صدها شهاب را رویت کنید . این شب برای اردو زدن هم شب خوبی خواهد بود ! شهابهای برساوشی در یک شب گرم تابستانی به دیدارتان می آیند و شما برای استقبال از آن ها فقط به یک دست لباس سبک احتیاج دارید . در حالی که در بارش های شهابی مشابه ، مانند بارش شهابی اسدی که در آبان ماه است ، برای این که بتوانید از تماشای شهاب ها لذت ببرید ، به پوشیدن لباس های بسیار گرم محتاج هستید .

نقشه ای از آسمان در محدوده ی صورت فلکی برساوش . نقطه ی قرمز رنگ کانون بارش را مشخص می کند . علاوه بر این ، امسال در آسمان یک هدیه هم خواهید داشت : مریخ
در صورت فلکی حمل ، درست در کنار برساوش ، مریخ همانند ستاره ای سرخ رنگ و درخشان ، خودنمایی می کند . اگر قبل از طلوع خورشید رو به شرق بایستید ، مطمئن باشید که به سختی می توانید چشمانتان را از این همسایه ی سرخ گون بردارید . شاید نکته ی مسحور کننده ای که در مورد این سیاره وجود دارد رنگ سرخ آن باشد . شاید هم ثابت بودن نورش ، در مقایسه با ستاره های اطراف که همگی سوسو می زنند . اگر به مریخ خیره شوید ، این احساس به شما دست می دهد که مریخ هم به شما خیره شده است .
مریخ و زمین در حال نزدیک شدن به یک مقابله ی استثنایی در هشتم آبان هستند . در حال حاضر مریخ از همه ی ستاره های آسمان شب درخشان تر است و هر شب هم بر درخشندگی اش افزوده می شود . اگر شما مرداد را به خاطر پدیده های نجومی اش دوست داشته باشید ، پس مطمئناً عاشق آبان خواهید شد.

مرداد با تجسم منظره ی زیربسیار دوست داشتنی است : ساعت ، 4 صبح و آسمان بسیار تاریک است . باد ملایم و دلپذیری می وزد . مریخ در شرق آسمان می درخشد و هر از گاهی شهابی تندرو، آسمان بالای سرتان را می شکافد ... .
شاید لازم باشد که دوباره 21 مرداد را در تقویمتان مشخص کنید

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline لیلا مهرمحمدی 3 ستاره ها ارسال ها: 411   در :  شنبه 16 اردیبهشت 1385 [05:55 ]
  برخورد روزانه ، یک تن شهاب سنگ
 

هر روز بیش از یک تن شهاب سنگ با سطح ماه برخورد می کند

ناسا قصد دارد با به کارگیری داده‌های لرزه نگارهای قدیمی «آپولو» تعداد شهاب سنگ‌هایی را که با ماه برخورد می‌کنند، تخمین بزند.

این اجرام با اندازه‌ها و شکل‌های مختلف از ذرات و غبار دنباله دارها گرفته تا خرده سیارک های تمام عیار که با

سرعت صد هزار مایل در ساعت سفر می کنند به سوی ماه پرتاب می شوند. جالب این که آنها در اتمسفر

نمی‌سوزند زیرا ماه جو ندارد در نتیجه مستقیما با سطح برخورد می کنند.

فضانوردان آپولو هیچ گاه مورد آزار این پرتابه‌ها واقع نشدند. اول به این دلیل که سطح ناهموار ماه تقریبا هم اندازه

با قاره آفریقا است.

اگر شما برخوردها را روی این قطعه زمین تقسیم کنید احتمال آنکه مورد اصابت قرار گیرید بسیار کم است و دوم

مجموع مدت زمانی که تمام ماموریت های آپولو روی سطح ماه انجام گرفت، دو هفته بود که این بازه زمانی کوتاه

احتمال برخورد را بسیار کاهش می دهد.

ناسا قصد دارد فضانوردان خود را مجددا به ماه بفرستد ولی این بار برای اقامتی طولانی تر و ساخت بنیان هایی

عظیم تر در نتیجه احتمال اینکه شیئی گران‌بها مورد اصابت قرار گیرد بالا می رود. آیا ناسا باید نگران باشد؟

کوک و دیکمن در حال تحقیق درباره این موضوع هستند:

واقعیت این است که ما نمی دانیم در هر روز چه تعداد شهاب سنگ با ماه برخورد می کنند. بهترین تخمین ما از

مدل استاندارد شهاب سنگ ها بدست آمده که ناسا از آن برای پیش بینی برخوردهای احتمالی با ایستگاه و

شاتل فضایی استفاده می کند.

مساله این است که مدل استاندارد بر اساس داده های زمینی ساخته شده است؛ به این ترتیب که ماهواره‌ها

برخورد شهاب سنگ ها را با ارتفاعات اتمسفر زمین ثبت و انسان‌ها شهاب‌هایی که از آسمان شب در حال

عبورند رصد می کنند. در نتیجه این مدل استاندارد برای ماه کاربردی ندارد.

البته برای عزیمت به سوی ماه اطلاعات بیشتری نیاز است که خوشبختانه آپولو آن را در اختیار ما قرار داده است:

بر اساس داده‌های حاصل از چهار لرزه نگار که طی سال‌های 1969 تا 1972 در ماموریت‌های آپولو 12 و 14 و 15 و

16 روی ماه نصب شدند، سرنخ هایی از چگونگی و تعداد برخورد های وارد بر سطح این قمر به دست آمده است.

سالیان متمادی این زلزله سنج ها امواج حاصل از لرزه ها ی ایجاد شده روی سطح را ضبط کرده اند که شامل

3000 ماه‌لرزه، 1700 برخورد شهاب سنگ و 9 فضا پیماست که روی ماه سقوط کردند.

نکته جالب توجه این است که کمتر از نصف 12 هزار پدیده ای که لرزه نگارها ثبت کرده اند با دلایل شناخته شده

قابل توضیح است وهزاران لرزش بر اثر عواملی که نمی دانیم چه چیزی است ایجاد شده اند!

دانشمندانی که روی این موضوع کار می کنند حدس می زنند تعداد زیادی از آنها بر اثر برخورد شهاب سنگ ها به

وجود آمده اند.

دانشمندان آپولو بسیار زیرک و با هوش بودند ولی از مزایای کاربرد کامپیوترهای مدرن محروم بودند. کوک و دیکمن

با استفاده از ماشین حسابهای دیجیتالی با سرعتی که 30 سال قبل غیر ممکن بود الگوریتمی برای اطلاعات

بدست آمده از لرزه نگارهای قدیمی پیدا کردند.

به نوشته «نجوم» در گزارش ها 9 برخورد ساخت بشر وجود دارد. زمان فعالیت لرزه نگارها قطعاتی از برخی

فضاپیماها جدا و روی ماه سقوط کردند که عبارتند از گردونه فرود و بخش های لازم برای صعود آپولو 12 و 14 و 15 و

17 و پنج راکت سترن آپولو 13 و 14 و 15 و 16 و 17.

شکل امواج ثبت شده از لرزه هایی که آنها را ایجاد کرده اند شکل موج یک برخورد را به محققان نشان

می‌دهد.همچنین در سال 1972 یک سیارک به جرم 1100 کیلوگرم با شمال بخشی از ماه موسوم به دریای ابرها

برخورد کرد.

به گزارش ایسنا، این لرزه بزرگی بود که در هر چهار زلزله سنج ثبت شد .اگر شکل امواجی را که سیارک ایجاد

کرده با برخوردهای ساخت بشر مقایسه کنیم خواهیم دید همشکل هستند پس تحقیقات مسیر صحیحی را می

پیمایند.بنابراین کوک ودیکمن می توانند لرزه های حاصل از برخورد شئی به کوچکی 10 سانتیمتر با جرمی کمتر

از 1 کیلوگرم را کشف کنند.

البته شیئی 10 سانتیمتری بسیار کوچک است ولی با توجه به اینکه با سرعت های کیهانی سفر می کند همین

ذره ناچیز گودالی به بزرگی میز تحریر شما ایجاد می کند!

در مدل استاندارد مشاهده می کنیم چنین شهاب هایی تقریبا 400 بار در سال با ماه برخورد می کنند. بیش از

یکی در هر روز(نقشه افریقا را تصور کنید که با 400 پونز به دیوار نصب شده باشد). لرزه نگار آپولو می تواند این

پیش بینی ومسائل بسیار دیگر را بررسی کند.تجزیه و تحلیل ها تازه شروع شده اند.مسلما نتایج هر چه که

باشند بسیار ارزشمند خواهند بود.محققان معتقدند لرزه نگارهای جدیدی بر روی ماه ومریخ نصب خواهند شد و

بی صبرانه در انتظار اطلاعات حاصل از انها هستند.

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline مجید آقاپور 4 ستاره ها ارسال ها: 1637   در :  پنج شنبه 21 دی 1385 [14:35 ]
  بارش زمستانی در راه است
 

هر ساله در بلندترین شبهای سال، دهه آخر آذر، آسمان میزبان شهابهای جوزایی است. شهابهای پرنوری که در دل سرد آسمان آتش بازی زیبایی راه می اندازند تا منجمان آماتور را به زیر سقف زیبای آسمان بکشانند ودقیقاً در آغازین روزهای فصل سرما به ملاقات جو زمین می آیند تا آخرین بارش چشمگیر سال را به نمایش بگذارند.

شهابهای بارش های زمستانی برخلاف اکثر بارش های شهابی سال بر اثر عبور زمین از میان ذرات به جا مانده از سیارک فایتون۳۲۰۰ پدید می آیند. و این شهابها سرعت خیلی کمی نسبت به شهابهای دیگر دارند(با سرعت ۳۵ کیلومتر در ثانیه) و با رنگ سفیدشان مانند شعله ای زیبا به نظر می رسند. کاننون این بارش در ۲ درجه ای شمال شرق ستاره کاستور قرار دارد ولی شما برای دیدن شهابها باید به شعاع حدود ۴۵ درجه ای کانون بنگرید و از دیدن شهابهایی در نزدیکی ستاره های زیبای زمستانی لذت ببرید
امسال نیز زمین در شبهای ۲۲و۲۳و۲۴ آذر از نزدیکترین فاصله توده ذرات فایتون می گذرد. بنابراین از حدود ساعت هشت شب که صورت فلکی جوزا طلوع می کند تا صبحگاه شرایط رصدی مهیاست. به ویژه آنکه امسال ماه نیز نزدیک به صبح طلوع می کند و هلال باریک آن مزاحمتی ایجاد نمیکند و همچنین این بارش در زمان تعطیلات آخر هفته رخ میدهد.

بنابراین فقط کافیست از آلودگی های نوری شهرهای بزرگ دور شوید و لباس گرم و البته یک وسیله دفاعی، برای مقابله با حمله انواع حیوان وحشی که گرسنه اند! داشته باشید و بارش امسال حدود ساعت ۲:۳۰ بامداد ۲۴ آذر به اوج خود می رسد؛ یعنی درست زمانی که آسمان به دور از نور مزاحم ماه، صورت فلکی جوزا و کانون بارش را در خود جای داده است. به علت سرعت کمتر بارش های حوزایی، شمارش و تشخیص قدر آنها آسان است و بنابراین این بارش آزمون خوبی است به منظور آمادگی برای رصد سایر بارش ها.
عکاسی از شهابها فعالیت جالبی است که هر ساله منجمان آماتور این کار را جزیی از برنامه رصدی خود قرار می دهند. برای عکاسی از شهابها به یک دوربین عکاسی دارای سرعت بی ، یک سه پایه محکم و یک سیم دکلانشور نیاز دارید. عکاسی از شهابها نسبتاً دشوار است. دوربین شما باید در جهتی مناسب تنظیم باشد و همه چیز درست انجام شود. شهابها با سرعت بسیاری در آسمان حرکت می کنند و لحظه کوتاهی می درخشند. در نتیجه هر نقطه از رد تیر شهاب، نور بسیار کمی به دوربین می رساند.

تصویر


بنابراین باید از فیلم های حساس( حساسیت ۴۰۰ به بالا) استفاده کرد. برخی عکاسان برای آنکه شانس خود را برای ثبت شهابهای بیشتر بالا ببرند، از چند دوربین که بخش های مختلف آسمان را پوشش داده اند، استفاده می کنند. به کاربردن عدسی واید گرچه سبب عبور شهابهای بیشتری از میدان دید می شود، از نورانیت تصویر و اندازه شهابها می کاهد و بسیاری از شهابهای ظاهر شده در آن ثبت نمی شوند. بهتر است در عکاسی هدفمند شهابها از دیافراگم باز و نوردهی های نه چندان بلند(حداکثر ۳۰ دقیقه) استفاده کنید. با ظهور هر شهاب در منطقه عکاسی خود، به خود نبالید. بسیاری از آنها به دلیل سرعت زیادشان ردی از خود بر فیلم نمی گذارند، مگر آنکه به راستی درخشان باشند. اگر شهابی درخشان از مقابل دید دوربین گذشت، بهتر است نوردهی را زیاد ادامه ندهید، تا تضاد میان تیرگی آسمان و درخشش شهاب حفظ شود. در این شبها در منطقه ای تاریک می توانید در ساعت تا ۱۲۰ شهاب را بشمارید.

  • مجله نجوم

  امتیاز: 0.00     
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline مجید آقاپور 4 ستاره ها ارسال ها: 1637   در :  سه شنبه 11 اردیبهشت 1386 [14:17 ]
  آسمان ایران در اردیبهشت ماه 86
 

مدیر انجمن آماتوری نجوم ایران گفت: آسمان ایران در اردیبهشت ماه شهاب باران می‌شود. هر ساله در ماه‌های اردیبهشت، مرداد و آبان آسمان میزبان شهاب‌هایی از سمت صور فلکی متفاوت است.

وی اظهار داشت: پیش بینی می‌شود که در اردیبهشت ماه شاهد بارش ‪ ۶۰‬شهاب در یک ساعت باشیم.

وی گفت در ایام دیگر سال نیز به طور میانگین ‪ ۱۰‬بارش شهابی در یک ساعت رخ می‌دهد اما آلودگی نوری و هوا می‌تواند یک عامل مانع و مزاحم برای دیدن شهاب‌های زیاد باشد به همین دلیل کویر یا مناطق خارج ازشهرها برای مشاهده بارش شهابی انتخاب می‌شود.

به گفته وی بارش جباری، جوزایی، اسدی و برساگوشی معروفترین بارش‌های شهابی هستند. مدیر انجمن آماتوری نجوم ایران افزود: مهمترین بارش‌های شهابی بارش اسدی است که در آبان ماه رخ می‌دهد.

وی اظهار داشت: کیفیت شهاب‌ها از لحاظ نور و زمان ظهورشان به مدار دنباله دار برمی‌گردد. وی با اشاره به اینکه سه نوع ستاره دنباله دار وجود دارد گفت: دنباله دارهای کوتاه دوره، میاندوره و بلند دوره که به ترتیب هر کدام دو تا ‪۲۰‬ سال، ‪ ۲۰‬تا ‪ ۲۰۰‬و بیش از ‪ ۲۰۰‬سال عمر دارند.

وی یادآورد شد: این دنباله دارها با یک چرخش به دور مدار خورشید شارژ می‌شوند بنابراین هرچقدر دوره چرخش آنان به‌گرد خورشید کوتاه‌ترباشد مدارشان زودتر شارژ می‌شود و نور بیشتری از آنان ساطع می‌شود.

  • ایرنا

  امتیاز: 0.00