از سالیان دور عمل دگرگشنی یا هیبریدیزاسیون به منظور انتقال ویژگی های مفید و کارآمد در میان گونه های یک جنس در میان پرورش دهندگان گلها و گیاهان و حتی حیوانات مطرح بوده و رواج داشته است.
اما آیا این پدیده بدون دخالت بشر و به صورت طبیعی نیز امکان پذیر است؟ در تحقیقات جدید گروهی از محققان دانشگاه های رایس و ایندیانا چگونگی و نحوه عمل بسیار موثر دگرگشنی خودبه خودی بر تنوع و گوناگونی در جهت تکامل و سازگاری مورد بررسی قرار گرفته است که به منزله ورود صفات عالی و سازگار از یک گونه به گونه های دیگر تلقی می شود. در حال حاضر تاثیر دگرگشنی در تکامل گونه ها در جهت سازگاری با محیط موضوع بحث محققان و دانشمندان قرار گرفته است. در حالی که نمونه های بسیاری از تلاقی ژنها و ورود ژنهای موثر در بروز صفات سازگار از یک گونه به مجموعه ژنهای گونه دیگر مورد بررسی قرار گرفته است ، اما تشخیص و مشاهده صفات وابسته به این ژنها بندرت امکان پذیر بوده است که در نتیجه محققان را با مشکل مواجه کرده است. محققان یک گونه گل آفتابگردان بومی نواحی شمالی ایالات متحده امریکا را که در نتیجه تلاقی با گونه ای از گل آفتابگردان بومی نواحی جنوبی به دست آمده بود، مورد بررسی قرار دادند.
این گیاه جدید با نام Helianthusannustexanus که یک گونه مقاوم دورگه به شمار می آید می تواند در بخش جنوبی امریکا شامل نواحی مرکزی و جنوبی ایالت تگزاس نیز با موفقیت به عمل آید، به گونه ای که با شرایط محیطی سازگار خواهد بود. پس از آن محققان فرآیند دگرگشنی یا هیبریدیزاسیون اولیه در این گیاه را از طریق تلاقی دو گونه اصلی در شرایط آزمایشگاهی مدل سازی کردند.
این گیاه دورگه که از تلاقی دو گیاه مادری به وجود آمده است ، نه تنها در برابر حشرات آفت گل آفتابگردان مقاوم خواهد بود، بلکه در مقایسه با گیاه غیرهیبرید (غیردگرگشنی) دانه های بیشتری تولید می کند. بررسی نتایج به دست آمده نشان می دهد که محققان برای نخستین بار به اطلاعات جدیدی درباره دگرگشنی طبیعی در موجودات زنده دست یافته اند. با ورود ژنهایی که در بروز صفات و ویژگی های سازگاری با محیط در گونه ها نقش بسزایی دارند، عامل ژنتیکی از یک گونه به گونه دیگر انتقال می یابد که در اصطلاح به آن تلاقی ژنها می گویند که این عامل می تواند به عنوان یک نیروی موثر و کارآمد در سازگاری با محیط زیست در گونه ها مطرح باشد. به این ترتیب ، نتایج به دست آمده ، دیدگاه جدیدی را درباره فرآیندهایی که از طریق آن جوامع و گونه های موجودات زنده می توانند خود را با محیط زندگی تطبیق دهند، پیش روی محققان قرار داده است.
نشریه «طبیعت شناس» چاپ امریکا که برای اولین بار در سال 1867 به چاپ رسیده است ، یکی از نشریات مشهور دنیاست که در آن مقالات جدیدی در زمینه تحقیقات بوم شناسی ، تکامل ، ویژگی های جوامع موجودات زنده و پدیده های جامع زیست شناسی به تفصیل مورد بررسی قرار می گیرد. اصول و روشهای تخصصی موجود، تئوری های جدید مطرح درباره چگونگی تلاقی و پیوند گونه ها را در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار داده است که در نتیجه آگاهی انسان از تکامل زیستی و سایر اصول موثر در بروز این پدیده را به مراتب افزایش داده است. از جمله این که آنها دریافته اند در گونه ای از (Helianthus گیاه آفتابگردان) که در برخی نقاط به صورت خودرو می روید، به منظور مقاومت در برابر آفات و موجودات گیاهخواری که از گیاه تغذیه می کنند، تلاقی گونه ها به صورت طبیعی و خود به خودی صورت می گیرد تا با تداخل ژنهای موثر، مقاومت در برابر عوامل خارجی زیان آور را کاهش دهد که این مساله نمونه بارزی از وقوع تلاقی های ژنتیکی منجر به بروز صفات موثر است که تکامل خود به خودی موجودات زنده بر حسب شرایط محیطی را توجیه خواهد کرد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 372
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!