در ادبیات ایران روایات و قصه‌هایی درباره اسکندر وجود دارد نظامی در اسکندرنامه خود مطالبی را به او نسبت می‌دهد از قبیل ساختن شهر اسکندریه که غربی‌ها نیز به این امر اعتقاد دارند. در اسکندرنامه درباره ازدواج اسکندر علاوه‌بر روشنگ با نوشابه هم سخن به میان آمده‌است. در متون اوستایی و پهلوی و بعضی از تاریخ‌های نوشته شده توسط ایرانیان لقب «گجستک» به معنی «ملعون» به او داده‌اند و در منابع زرتشتی و اوستایی درباره دزدیدن کتابهای کتابخانه‌های ایران و بردن آن به یونان و ترجمه متون آن‌ها و کشف بسیاری از علوم ایرانی، هندی و بابلی که باعث انتقال علوم از مشرق زمین به یونان گردید، مطالبی به رشته تحریر کشیده شده‌است و حتی اوستای بزرگی که دربردارنده همه تاریخ ایران بوده و در تخت جمشید طعمه حریق شده‌است و باعث ایجاد دو حلقه مفقوده در تاریخ ایران درباره پیشدادیان و کیانیان شده از کارهای بد اسکندر می‌دانند. در برخی از اشعار شاهنامه فردوسی نیز از او به بدی یاد شده‌است. البته اسکندر مقدونی با ذوالقرنین که در سوره کهف در قرآن مجید آمده‌است متفاوت است. (مراجعه شود به فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی نوشته دکتر محمد جواد یاحقی ، فرهنگ معاصر ، 1388 ، تهران)
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 204
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!