از حدود چهار قرن پیش، پیشرفت علم و صنعت وارد مرحلة جدیدی شد. دادوستد با مناطق نزدیک و دور جهان رونقی تازه یافت. این کار باعث شد که وسایل اندازهگیری دقیقتر شود و توجه به یکاهای مناسب و همگانی افزایش یابد. نخستین کسی که اقدام به انتخاب یکاهای مشخص و ساده کرد کشیشی فرانسوی به نام موتون از شهر لیون بود.
او در سال 1670میلادی روش سادة مقیاسهای دستگاه متریک را پیشنهاد کرد. بیش از یک قرن از پیشنهاد موتون گذشت تا با وقوع انقلاب کبیر فرانسه، جامعه آمادگی لازم را یافت تا روشهای تازه را بپذیرد. در سال 1790 فرهنگستان علوم فرانسه به بوردا، لاگرانژ، لاپلاس و کوندورسه که از دانشمندان مشهور آن زمان بودند ماموریت داد تا دربارة یکای طولی که پذیرش بینالمللی داشته باشد، بررسی کنند. این گروه پس از یک سال مطالعه در سال 1791 دو نفر از منجمان معروف فرانسه به نام دالامبر و میشن را مامور کردند تا طول قوس نصفالنهار میان دونکرک و بارسلون را که در فرانسه و اسپانیا قرار دارند اندازه بگیرند. آنها نه سال، با تلاش پیگیر به این کار عملی ادامه دادند تا اینکه در سال 1798 نتیجة کار خود را به فرهنگستان علوم فرانسه تسلیم کردند و پایهای برای یکاهای بینالمللی بهوجود آوردند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!