زهره، دومین سیاره منظومه شمسی، از بسیاری جهات شبیه زمین است. قطر زهره و زمین تقریباً مساوی است. جرم و چگالی این دو سیاره نیز خیلی به هم نزدیک است. نزدیکی زهره به خورشید همانند عطارد، رصد آن را به ساعاتی چند قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید محدود میکند. زهره بعد از خورشید و ماه پرنورترین جرم آسمانی است، در پر نورترین حالت، روشنایی زهره 12 برابر ستاره شعرای یمانی است. زهره هم مثل عطارد اهله دارد. با دوربینهای دو چشمی یا تلسکوپهای کوچک میتوان حالتهای هلال، تربیع و بدر را رصد کرد. حداکثر روشنایی این سیاره در حالت بدر نیست زیرا در این حالت سیاره دورترین فاصله از زمین است. برخلاف عطارد سطح زهره را جوی متشکل از ابرهای غلیظ فرا گرفته است، به طوری که سطح سیاره را از روی زمین نمیتوان مشاهده کرد. اختر شناسان برای نقشه برداری از سطح این سیاره از رادار استفاده کردهاند. امواج رادیویی از ابرهای زهره عبور میکنند و از سطح این سیاره منعکس میشوند. امواجی که از بلندیها منعکس میشود، زودتر از آنچه که از پستیها باز میتابد به زمین میرسد و در نتیجه اختر شناسان میتوانند با بررسی زمان دریافت امواج، نقشه زهره را رسم کنند. این نقشه نشان میدهد که زهره سطحی ناهموار دارد. در سطح این سیاره چندین کوه مرتفع و تعدادی زیادی فرو رفتگی وجود دارد. قسمت عمده یا تقریباً 97% جو زهره، دی اکسید کربن است. 3% بقیه از نیتروژن، اکسیژن، مونواکسیدکربن و بخار آب تشکیل شده است. ابرها در زهره، متشکل از قطرات ریز و اسید سولفوریک و اندکی آب هستند. جو زهره همانند حصاری در مقابل نور خورشید عمل میکند و تقریباً 80% آن را باز میتاباند. به این خاطر است که زهره این چنین پرنور دیده میشود. 20% بقیه نور خورشید، به درون جو سیاره راه مییابد و سطح سیاره را گرم می کند. اما همین جو، خروج گرما و تابش فرو سرخ ایجاد شده را مانع میشود. در نتیجه سطح سیاره بسیار گرم میشود. دی اکسید کربن در ایجاد این پدیده که پدیده گلخانهای نامیده میشود، نقش اساسی دارد. دمای سطح زهره در حدود 750 درجه کلوین است. بین قسمت تاریک و روشن سیاره، اختلاف دمای زیادی وجود ندارد. سیاره زهره فاقد هر گونه قمر طبیعی است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!