برخی از کودکان با مشکلات شنوایی به دنیا میآیند. سایر کودکان با شنوایی نرمال به دنیا آمده و سپس مشکلات شنوایی آنها شروع میشود.
مشکلات شنیداری میتواند موقت یا دایمی باشند. عفونت گوش، صدمات، یا بیماری می توانند مشکلات شنیداری را ایجاد کنند.
تاخیر در گفتار، عفونتهای مکرر گوش، سابقه خانوادگی از دست دادن شنوایی، سندرم های شناخته شده در ارتباط با از دست دادن شنوایی مانند سندرم داون Down، بیماریهای عفونی که باعث از دست دادن شنوایی میشوند مانند مننژیت و سرخک ، برخی از آنتیبیوتیکها و برخی از عوامل شیمی درمانی، عملکرد و نتایج ضعیف کودک در مدرسه، تشخیص ناتوانی در یادگیری و یا سایر اختلالات، مانند اوتیسم یا اختلال در فراگیری، تعدادی از عوامل خطر از دست دادن شنوایی در کودکان هستند.
کودک از زمان تولد تا سه ماهگی باید قادر باشد به صدای بلند واکنش نشان دهد.
اگر شما فکر میکنید که کودک شما مشکل شنوایی دارد، حتما با یک پزشک مشورت کنید.
امروزه آزمایش شنوایی از نوزاد قبل از ترخیص از بیمارستان انجام میگیرد.
کودک در هر سنی میتواند با آزمایش شنوایی مناسب آزمایش شود.
شناسایی زود هنگام، اجازه شروع درمان و توان بخشی شنوایی را به کودک میدهد.
اگر از دست دادن شنوایی ماندگار باشد و یا مربوط به یک عصب یا مشکل گوش داخلی باشد، اغلب اوقات ارزیابی توسط یک متخصص شنوایی برای سمعک و درمان توان بخشی که شامل گفتار درمانی است، توصیه میشود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!