انرژي دروني يكي از مهم‌ترين مفاهيم در ترموديناميك است. در مکانیک،معمولا ضمن بحث درباره‌ي تغيير انرژي جسمي كه با اصطكاك مي‌لغزد ، گفته می شود كه گرم كردن جسم انرژي دروني آن را افزايش و سرد كردن جسم انرژي دروني آن را كاهش مي‌دهد. اما انرژي دروني چيست؟
مي‌توانيم آن را از ديدگاه‌هاي متفاوتي بررسي كنيم؛ از یک دیدگاه ماده از اتم‌ها و مولكول‌ها تشكيل شده است ، و اين‌ها نيز از ذره‌هايي ساخته شده‌اند كه انرژي‌هاي جنبشي و پتانسيل دارند.
انرژي دروني يك دستگاه را به طور موقت به صورت مجموع انرژي‌هاي جنبشي همه‌ي ذره‌هاي تشكيل دهنده‌ي آن به اضافه‌ي مجموع انرژي‌هاي پتانسيل بر هم كنش بين اين ذره‌ها تعريف مي‌كنيم.
اما در تعريف‌هاي عملياتي دقيق ، انرژي دروني ، مانند گرما ، مي‌تواند و بايد به گونه‌اي تعريف شود كه از جزئيات ساختار ميكروسكوپي ماده مستقل باشد. از آنجا که می توان گرما Q و کار W را اندازه گرفت تعریف عملیاتی تغییر انرژی درونی میسر است. این موضوع بیان کمی قانون اول ترمودینامیک است. ( تغییر انرژی درونی یک دستگاه ترمودینامیکی= Q+W)
قانون اول ترموديناميكي ، تعميمي از اصل پايستگي انرژي است. اين قانون اصل پايستگي را چنان گسترش مي‌دهد تا تبادل انرژي توسط انتقال گرما و كار مكانيكي را در بر بگيرد و مفهوم انرژي دروني يك دستگاه را به دست مي‌دهد.
پايستگي انرژي نقش عمده‌اي در همه‌ي حوزه‌هاي علوم فيزيكي ايفا مي‌كند و به همين دليل قانون اول سودمندي‌هاي بسيار زيادي دارد. براي بيان دقيق رابطه‌هاي انرژي به مفهوم دستگاه ترموديناميكي نياز داريم. از گرما و كار به عنوان دو روش انتقال انرژي به داخل يا خارج از دستگاه های ترمودینامیکی استفاده می کنیم.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!