در مدل اتمی بور مربوط به سال 1913 الکترون‌ها ذرات نقطه‌مانندی فرض شدند که کوانتیده‌اند. به این معنا که تنها می‌توانستند از مداری به مدار دیگر جهش کنند اما قادر نبودند بین مدارها وجود داشته باشند. با ظهور مکانیک کوانتوم توسط هایزنیرگ و شرودینگر در دهه‌ی 1920، مفهوم مدارها حفظ شد با این تفاوت که الکترون‌ها می‌توانند در همه‌جا در اطراف هسته حضور داشته باشند و مکان احتمالی آن‌ها با استفاده از یک تابع‌موج ریاضی شرح داده شد.
جدا کردن الکترون‌هایی که از هسته دورترند، به انرژی کمتری نیاز دارد، بنابراین معمولاً در ابتدا حذف می‌شوند. اما دانشمندان با استفاده از دستگاه لیزر اشعه‌ی X توانستند ابتدا همه‌ی الکترون‌های داخلی اتم‌های نئون را حذف کند و زمانی که الکترون‌ها از پوسته‌های خارجی به پوسته‌های داخلیِ خالی شده سقوط می‌کردند، توسط پرتو حذف می‌شدند.
دانشمندان می گویند: اگر شما اشعه‌ی X را به درستی تنظیم کنید، می‌توانید انتخاب کنید که ابتدا می‌خواهید کدام پوسته خالی شود. گزارش کنونی در مورد این نوع خالی کردن اتم، مربوط به عنصر زینان است که توسط گروهی از دانشمندان آلمانی در نوامبر گذشته منتشر شده است. دانشمندان معتقدند دانستن اینکه اتم‌های توخالی چطور تشکیل می‌شوند، می‌تواند به پژوهش‌گران جهت تفسیر تغییر الگوهای پراکندگی هنگام انفجار یک مولکول کمک کند.
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!