منظومه شمسی هشت سیاره دارد که به دور خورشید می گردند. این سیاره ها به ترتیب فاصله شان از خورشید عبارت از: عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس،نپتون می باشند. مدارهای همه این سیارات، تقریباً بر همان صفه مدار زمین منطبق اند. اگر از سمت شمال منظومه شمسی نگاه کنیم، جهت حرکت های مداری این سیارات همگی پادساعتگرد (بر خلاف جهت حرکت عقربه های ساعت) است. سمت شمال منظومه شمسی همان سمت شمال زمین است. چون سیارات همه تقریباً در یک صفحه حرکت می کنند، از دید ناظر زمینی مسیر آنها در آسمان نوار باریکی است که منطقة البروج نامیده می شود. منطقة البروج را در قدیم الایام به دوازده صورت فلکی یا برج تقسیم کرده اند. برجهای دوازده گانه منطقة البروج عبارت از: حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد،سنبله، میزان،عقرب، قوس،جدی، دلو و حوت می باشند. مسیر ظاهری سالانه خورشید، دایرة البروج است که از منطقة البروج می گذرد. وقتی زمین در وضعیتی است که در شکل نشان داده شده است، بنظر می آید که خورشید در صورت فلکی حوت است.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!