منو
 کاربر Online
1011 کاربر online
 : نجوم
برای پاسخ دادن به این ارسال باید از صفحه قبلی اقدام کنید.   کاربر offline دبیر گروه نجوم 3 ستاره ها ارسال ها: 1615   در :  دوشنبه 03 آذر 1393 [20:11 ]
  سیارک ها، دنباله دارها و خطر آفرینی آنها
 

سیارک ها و دنباله دارها، احتمالاً در بدو شکل گیری و پیدایش منظومه شمسی به وجود آمده اند. سیارک ها و شهابسنگها تقریباً در همه جای منظومه شمسی وجود دارند. به همه طرف می روند و به همه چیز برخورد می کنند. مکان اصلی سیارک ها در کمربند سیارک ها بین سیاره مریخ و سیاره مشتری واقع شده است. در واقع آنها در جایی قرار گرفته اند که روزی تصور می شد مدار یک سیاره کشف نشده است تا اینکه سیارکها در این مدار کشف شدند. اما دنباله دارها نیز در همه جای منظومه شمسی ممکن است دیده شوند. آنها نیز مکان ویژه خود را دارند. منشأ آنها ابر اورت است. ابر اورت تقریباً در فاصله ای به اندازه 5/1 تا 5/2 سال نوری از زمین قرار گرفته است. نیروی گرانش در منظومه شمسی گهگاه سیارکها و دنباله دارها را به سمت مرکز منظومه شمسی پرتاب کرده و سفری طولانی از چندین سال تا چندین هزار سال را برای آنها رقم می زند. در این سفر آنها ممکن است که به هر چیزی برخورد کنند و هر چیزی را از بین ببرند تا خود نیز نابود شوند. شاید این برخوردها خیلی رویا پردازانه بررسی می شد و بیشتر در حد تخیلات علمی بود. ولی برخورد دنباله دار شومیکر9-لوی در سال 1994 میلادی با سیاره مشتری، همه را غافلگیر کرد. دنباله داری که در هیچ نقشه ای نبود و برای نخستین بار به سمت خورشید می آمد. ولی گویا اولین سفر هزاران ساله اش، آخرین سفرش رقم خورده بود. دنباله دار به سمت خورشید می آمد و غول منظومه شمسی در مدارش به دور خورشید در حال گردش بود. ناگهان صدای آژیر، همه را شگفت زده کرد و معنای آژیر این بود که برخورد این دو جرم آسمان حتمی است. محاسبه مدارها ده ها بار انجام شد. سرعتها ده ها بار کنترل شد ولی نتیجه یکی بود و اینکه برخورد بین این دنباله دار و غول منظومه شمسی رخ خواهد داد. و بعد از میلیونها سال، زمینی ها می توانستند شاهد برخورد دو جرم آسمانی باشند. و بالاخره سیاره مشتری در مدارش به دور خورشید راه را بر دنباله دار بی نواد بست. نیروی گرانش قدرتمند سیاره مشتری دنباله دار را تکه تکه کرد. دنباله دار به 9 تکه تقسیم شد و تکه ها یکی بعد از دیگری به این غول منظومه شمسی برخورد کردند و برای همیشه پرونده این دنباله دار بسته شد. و اینجا بود که گویی داستان 65 میلیون سال قبل کم کم به واقعیت تبدیل می شد. و انسانها می پذیرفتند که به راستی یک جرم آسمانی باعث انقراض نسل داینا سورها شده است. فرق نمی کند که یک دنباله دار یا یک سیارک باشد ولی آن اتفاق افتاده بود. از آن زمان تا کنون چیزی عوض نشده است. دنباله دارها همچنان به سمت خورشید می آیند و بایستی از مدار هشت سیاره عبور کنند تا به خورشید برسند و از مدار همین هشت سیاره مجدد رد شوند تا مدارهای جدیدی برایشان به وجود آید. و حالا سوال این است که آن اتفاقی که 65 میلیون سال قبل برای زمین افتاده آیا ممکن است که باز هم تکرار شود؟ و پاسخ این است که همه چیز در این عالم نامتناهی ممکن است اتفاق بیافتد. و سوال مجدد این است که آیا انسان امروزی با این تکنولوژی پیشرفته که در اختیار دارد، ممکن است که بتواند جلوی این کوههای شناور را بگیرد؟ و پاسخ این است که راه حل های مختلفی ارایه شده است ولی هر کدام مزایا و معایب مربوط به خود را دارند و گاهی این راه حل ها بیشتر به رویاهای ما و افکار ما می ماند. راه هایی مانند هدف قرار دادن آنها با موشک ممکن است انجام شود ولی یک جرم را به هزاران جرم تبدیل می کند و یا آینه خورشیدی یا لیز گرمایی ممکن است سواخی در جرم آسمانی ایجاد کرده و آب درون آن را بخار کند و خروج بخار باعث انحراف مدار آن شود و یا....... اما بهتر است که آنها را ابتدا دقیقاً بشناسیم. و به همین منظور فرودگر فضاپیمای روزتا به سمت دنباله دار 67 P/Churyumov-Gerasimenko نشانه رفت و به آرامی بر سطح سیارک فرود آمد. ولی از بد حادثه در جایی فرود آمد که کوه بلندی مانع از رسیدن نورخورشید به فرودگر شد و اکنون با اتمام انرژی باتری خورشیدی، آن نیز در گوشه ی گرفتارشده است. و انسان همچنان در تلاش است که راه هایی را بیابد که اگر این میهمانان ناخوانده روزی بر زمین ظاهر شدند، بتواند خود را از مهلکه ای که در به وجود آوردن آن نقشی نداشته است، برهاند.


تصویر
تکه تکه شدن دنباله دار در اثر نیروی گرانش سیاره مشتری


تصویر
محل برخورد دنباله دار با سطح سیاره مشتری

  امتیاز: 0.00