عفونتهای بیمارستانی برخاسته از میکروبهایی است که در محیطهای بیمارستانی زندگی میکنند و به دلیل مساعد بودن شرایط محیطزیست رشد میکنند و تکثیر میشوند. این عفونت پس از پذیرش بیمار در بیمارستان، معمولا 48 یا 72 ساعت بعد یا طی دورهای مشخص 10 تا30 روز پس از ترخیص بیمار اتفاق میافتد و در زمان پذیرش بیمار وجود نداشته است. در صورتی که به دنبال اعمال جراحی، در بدن بیماران جسم خارجی کار گذاشته شود (Implant)، عفونت بیمارستانی میتواند تا یک سال بعد هم روی بدهد و علاوه بر بیماران، کارکنان و عیادتکنندگان را هم مبتلا کند. هر یک از اعضای بدن میتواند در بیمارستان، دچار عفونت شود ولی در بین انواع عفونتهای بیمارستانی، عفونت دستگاه ادراری (42 درصد)، عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (11 درصد ) پنومونی (15 تا 20 درصد)، عفونت ناشی از زخم جراحی (24 درصد) و عفونت دستگاه گردش خون (5 تا 10 درصد)، از اهمیت خاصی برخوردارند.
طبق بررسیهای انجام شده، عفونت ادراری، شایعترین و پنومونی کشندهترین عفونت بیمارستانی محسوب میشوند، اگرچه در بعضی از مراکز، عفونت بیمارستانی دستگاه گردش خون، علت اصلی مرگ بیماران است. این قبیل میکروبها تا حدی مهلک و خطرناک هستند و رعایت نکردن نکات بهداشتی و مراقبتی برای مبتلایان براحتی میتواند جان بیماران را به خطر بیندازد. این میکروبها بهطور طبیعی با سایر میکروبهای معمول که به آنها میکروبهای نجیب گفته میشود، متفاوتند و به آنها میکروبهای نانجیب اطلاق میشود.
خطر مرگ و میر ناشی از ابتلا به عفونتهای بیمارستانی ناشی از این میکروبها بسیار بالاست. در بیمارانی که مدت بستری شدن آنها در بیمارستان به هر دلیلی طولانیتر از حد معمول است، زمینه ابتلا به عفونتهای بیمارستانی به مراتب بالا میرود و میکروب، این افراد را بیشتر تهدید میکند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!