درگذشته تنها دغدغه والدین فراهم کردن مکانى براى زندگى و تغذیه اى مناسب براى فرزندان شان بود. در ضمن آنها تلاش مى کردند که به کودکان خود رفتارى پسندیده و مهارتهاى لازم جهت کسب زندگى و جایگاهى مناسب در جامعه بیاموزند، اما امروزه شرایط تغییر کرده و والدین نسل حاضر تحت فشار شدیدى هستند. مشاغل ما والدین نسبت به نسل پیش از امنیت کمترى برخوردارند. روابط شخصى مان پیچیده و موقتى تر شده اند.
نسبت به وقتى که در روز داریم بار بیشترى را متحمل مى شویم و روى آینده خود تسلط کمترى داریم و به طور کلى اضطراب و نگرانى در تمام جنبه هاى زندگى مان افزایش یافته است.
با این اوصاف پدر یا مادر امروزى چگونه مى تواند «آرمانی» بوده و دائماً نسبت به کودکش عشق و شکیبایى ابراز کرده و همیشه بر خود مسلط باشد و او را کنترل کند.در اصل سرپرستى خوب آن است که کودکانى پرورش داده شود تا توانایى هماهنگ شدن با خانواده، کار و جامعه را داشته باشند و والدین در عین حال که باید به کودکان خود احترام گذاشتن، خویشتندارى و احساس مسئولیت بیاموزند باید توجه خاصى هم نسبت به رفاه آنها داشته باشند و این مسأله، کار را بیش از پیش سخت مى کند. بیشتر خطاهاى یک پدر و مادر یا موانعى که بر سر راه شان است از موارد زیر ناشى مى شود:
• عصبانیت و اضطراب
• افسردگى یا سوگوارى
• ترس، که باعث حمایت بیش از حد از کودک مى شود
• طلاق یا جدایى
برخى از عیوب پدر و مادر به یکدیگر وابسته اند مثلاً وقتى مضطرب هستیم احتمال دارد بیشتر احساس خشم کنیم و ناامیدى و نارضایتى مان را به روشهاى مخربى بروز دهیم. اضطراب، افسردگى یا داغ دیدن ممکن است باعث شود نسبت به آسایش و آینده کودکمان بیش از حد نگران باشیم و در ضمن روى نوع و کیفیت روابط با فرزندمان تأثیر منفى بگذارد. در این بحث روشهایى پیشنهاد مى شود که به وسیله آنها بتوانیم حتى زمانى که خلق مان تنگ است یا در شرایط سختى قرار گرفته ایم والدین خوبى باشیم. ....
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 411
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!